Η συνήθης άποψη του λαού περί των αιτίων της επιθυμίας καταλήψεως κάθε είδους εξουσίας από τον άνθρωπο, μέχρι τούδε περιείχε τα εξής αίτια:
1) Προθέσεις αφιλοκερδούς προσφοράς εις το κοινωνικόν σύνολον (=αλτρουϊσμός, εθελοντισμός),
2) Οικονομικά αίτια (= κονόμα, μίζες, παχυλοί μισθοί, κλπ),
3) Ωφελιμιστικά αίτια (= διατήρησις κεκτημένων, απόκτηση νέων παροχών, κλπ),
4) Σεξουαλικά αίτια (=εξασφάλιση θαυμαστριών, ερωτικές ευκαιρίες) (*)
5) Δόξα, δημοσιότητα, αναγνωρισιμότητα, λατρεία της επικοινωνιακής προβολής στα ΜΜΕ, κλπ.
6) Ένα αίτιο που δεν ελαμβάνετο σοβαρώς υπ’όψιν ήταν και η λεγόμενη ‘’ηδονή της καρέκλας’’ όπως λέγεται. Πρόσφατα αυτό αποκαλείται «εξουσιοφρένεια».
Ο όρος «εξουσιοφρένεια» εισήχθη στην Ελληνική γλώσσα παρά του ψυχιάτρου Κλεάνθη Γρίβα με την έννοιαν της ιδιότητος «ατόμων να επιθυμούν θώκους εξουσίας εις υπέρτατον βαθμόν, ούτως ώστε να είναι εις θέσιν να ανατρέψουν κάθε συνήθη ιεράρχησιν αξιών (κοινώς δηλαδή είναι ικανοί να ‘’πατήσουν επί πτωμάτων’’ για την κατάληψη της εξουσίας»).
Οι εξουσιοφρενείς διακρίνονται συχνάκις και από το εμφανισιακό προφίλ τους. Συνήθως είναι εξτρίμ (extreme). Για παράδειγμα οι επώνυμοι ηγέτες με πολλά παράσημα άνευ αξίας. Οι απλοί μέσης εξουσίας με έντονα κουστούμια ή με σκόπιμο σπορτίφ ντύσιμο με σκοπό την δήθεν προβολή λαϊκισμού και απλότητας.
Από ψυχιατρικής απόψεως η εξουσιοφρένεια κατά τον Κλεάνθη Γρίβα καταχωρείται στις ιδεοψυχαναγκαστικές νευρώσεις, αν και οι νοσολογικές ποικιλίες με αλληλοεπικαλύψεις είναι ατελείωτες. Υπάρχουν και Ψυχωσικοί εξουσιοφρενείς όπως ο δικτάτορας Ιντι Αμίν Νταντά, αλλά και ελαφρές περιπτώσεις στην καθ ημέραν πράξη, όπως ο Πρόεδρος του «Συλλόγου της Ανω Κολοπετινίτσας» που επαίρεται λές και κυβερνάει κάποιο κράτος, αυθαιρετεί και αποφασίζει μόνος του σε ένα σύλλογο σφραγίδα. Οι περιπτώσεις αυτές πρέπει να ταξινομηθούν στην ομάδα των Διαταραχών προσωπικότητας ή Ψυχοπαθητικής Προσωπικότητας.
Το θλιβερό και επικίνδυνο με την εξουσιοφρένεια, είναι ότι ως Ψυχική Νόσος επιδεινώνεται με το χρόνο και ο πάσχων, σταδιακά χάνει την επαφή με το περιβάλλον και η όλη συμπεριφορά του επιδεινώνεται, μη υπακούων πλεον σε συμβουλές και νουθεσίες. Για παράδειγμα, ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας και το Υπουργός Οικονομικών των ετών 2010-2011 στην αρχή είχαν συναίσθηση της καταστροφικής οικονομικής θέσης της Ελλάδας, σταδιακά όμως λόγω της σταθεροποίησης της εικόνας με τα δανεικά της ΕΕ-ΕΚΤ-ΔΝΤ, ξεχάστηκαν, προσεβλήθησαν από εξουσιοφρένεια, έχασαν την επαφή με την πραγματικότητα και τώρα δηλώνουν ότι «παμε πολύ καλά» αδιαφορώντας για την λήψη των ΟΡΘΩΝ ΜΕΤΡΩΝ!
Συμπερασματικά, Εξουσιοφρενείς θα συναντήσουμε σε υψηλά πόστα (ηγέτες, υπουργοί, κλπ) σε πόστα μέσης εξουσίας (δήμαρχοι, κλπ), αλλά κυρίως σε χαμηλά πόστα (προεδρία Συλλόγων Β διαλογής), όπου το φαινόμενο αποκτά και ΦΑΙΔΡΟ χρώμα! Οι Εξουσιοφρενείς χρειάζονται ΕΠΟΠΤΕΙΑ συνεχή στις αποφάσεις τους, για να μην πώ χρειάζονται ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΗ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ! Σε βιβλίο που κυκλοφόρησε τα τελευταία χρόνια περιγραφόταν τα παθολογικά και Ψυχιατρικά προβλήματα διαφόρων Ηγετών της Ανθρωπότητας τον 20ό αιώνα. Είναι απορίας άξιο, πώς γλυτώσαμε τον Γ Παγκόσμιο Πόλεμο!
Μάλλον πρέπει να γραφεί επίτομο έργο με θέμα τους εξουσιοφρενείς. Η κοινωνία μας είναι γεμάτη από δαύτους, και ενώ θέλουν …ΒΡΕΓΜΕΝΗ ΣΑΝΙΔΑ ή ΓΙΑΟΥΡΤΙΑ και ΑΥΓΑ, δυστυχώς μεγάλο τμήμα του κοινού τους κολακεύει μπάς και επωφεληθεί προνομίων και ρουσφετιών.
Παραδείγματα:
- «Ο Θωμάς ξόδεψε 20.000.000 δρχ. για να βγεί Δήμαρχος και δεν βγήκε! Ποια θάταν η ωφέλεια αν έβγαινε; Εξουσιοφρένεια!». (συζήτηση στο καφενείο)
- «Ο Μίλτος δεν είναι ούτε της μίζας, ούτε του ρουσφετιού. Είναι όμως εξουσιοφρενής και για να βγεί είναι ικανός να συμμαχήσει και με το διάβολο. Τα βράδυα δεν κοιμάται! Σκέφτεται τη Νομαρχία! Τι πάθηση και αυτή ρε παιδί μου!».
- «Καλά ο άνθρωπος είναι παλαβός. Για να βγεί Πρόεδρος στο Σύλλογο της Ανω Κολοπετινίτσας, εγκατέλειψε τη δουλειά του και ασχολείται με τη συλλογή ψήφων από το πρωί μέχρι το βράδυ» (συζήτηση στο Χωριό)
- Tηλεθεατής: «Ο Σημίτης δήλωσε στη συνέντευξη ότι δεν είναι ερωτευμένος με την καρέκλα, αλλά θα είναι και πάλι υποψήφιος! Η κρυφή γοητεία της εξουσιοφρένειας!».
(*) «το υπέρτατο αφροδισιακό για τη γυναίκα είναι η εξουσία» είχε πεί ο Henry Κissinger εις τον Πρόεδρο Mao Ze Dog.
Πηγή: Απόσπασμα από το βιβλίο «Η Ψυχολογία των Ύβρεων και των Ιδιωματισμών» του Δρ. Χαράλαμπου Γκούβα, εκδόσεις Ιδρύματος «Μουσείο Τεχνών και Επιστημών Πρέβεζας», έτος 2002 (με βελτιώσεις επικειμένης Β εκδόσεως).
Ε-mail: prevezamuseum@gmail.com