Κυρίες και κύριοι βουλευτές
Προχθές παρακολουθήσαμε την εικόνα του κυρίου Σαμαρά, σε ένα
γιγαντιαίο τραπέζι, με ένα κακοστημένο σκηνικό, να κάνει εξαγγελίες για την νέα
γενιά, χωρίς να υπάρχει κανείς νέος δίπλα του. Κάνοντας μία πρόχειρη συρραφή
ευρωπαϊκών προγραμμάτων και αξιοποιώντας το δαιμόνιο μιας κυβέρνησης που την
ενδιαφέρουν μόνο τα νούμερα, προσπάθησε να περάσει ένα μήνυμα στην ελληνική
κοινωνία. Με την βοήθεια των πάντα πρόθυμων μέσων μαζικής ενημέρωσης, που είναι
ένας από τους τρεις βασικούς πυλώνες του τριγώνου της διαπλοκής. Το είδαμε στα
πρωτοσέλιδα χθες: 440.000 θέσεις εργασίας και 1,5 δισεκατομμύριο ευρώ.
Θέλει πραγματικό θράσος να μιλά η κυβέρνηση για νέες θέσεις
εργασίας, ενώ στην πραγματικότητα αποτελούν προγράμματα κατάρτισης στο πλαίσιο
των ενεργητικών πολιτικών απασχόλησης. Δηλαδή συμπληρωματικών πολιτικών όπου
δηλωμένα έρχονται να ανακουφίσουν και λειτουργούν ως ασπιρίνη απέναντι στο
γιγαντιαίο πρόβλημα της νεολαίας που είναι η ανεργία. Και αυτά τα προγράμματα,
το ξέρετε και εσείς, δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν ένα φαινόμενο που οι ρίζες
του βρίσκονται στην ασκούμενη πολιτική σας.
Έχει ενδιαφέρον να εστιάσουμε σε δύο πράγματα. Το πρώτο
είναι η μαγική λέξη ανάσχεση. Για ανάσχεση της ανεργίας των νέων μίλησε χθες ο
κ Σαμαράς. Ανάσχεση σημαίνει συγκράτηση. Και ερχόμαστε στο δεύτερο σημείο.
Εφόσον η κυβέρνηση προσπαθεί να μετονομάσει δευτερεύουσες και συμπληρωματικές πολιτικές για την ανάσχεση
της ανεργίας σε κύρια στρατηγική της, ποια είναι τότε αλήθεια η βασική
στρατηγική της που επιμελώς αποκρύπτεται; Ποιος ήταν και είναι ο κρίσιμος και
άρρητος ενδιάμεσος στόχος των μνημονιακών πολιτικών σας; Η συγκράτηση ή αλλιώς
συντήρηση της ανεργίας σε αυτά τα επίπεδα που εσείς την φτάσατε.
Σας βολεύει αυτό το ποσοστό ανεργίας. Η δημιουργία μιας
πραγματικότητας με 170% δημόσιο χρέος, 35% ανεργία με το ποσοστό να φτάνει 60%
στους νέους, και στις νέες γυναίκες να ξεπερνά το 70%.
Το σχέδιο της κυβέρνησής σας για την νέα γενιά δεν
εξαγγέλθηκε την Τετάρτη στο σόου Σαμαρά από το υπουργείο που κάποτε είχε το
όνομα εργασίας. Εξαγγέλθηκε χθες έξω από το γραφείο του κυρίου Βαρβιτσιώτη. Για
μία ακόμα φορά ειρηνικές κινητοποιήσεις νέων ανθρώπων, στην συγκεκριμένη
περίπτωση της νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ αντιμετωπίστηκαν με ξύλο, προσαγωγές, γκεμπελισμό
και συλλήψεις. 47 προσαγωγές και μία σύλληψη για 5 αυτοκόλλητα από τους
σερίφηδες με τα μηχανάκια και τα φιμέ κράνη. Πριν λίγες μέρες χρυσαυγίτες
κάνανε άνω κάτω το Κερατσίνι, επέστρεψαν στον τόπο του εγκλήματος, βεβήλωσαν
την μνήμη του Παύλου Φύσσα, σπάσανε παιδικά δωμάτια και έφυγαν σαν κύριοι. Ενώ
σε μία ώρα στην Ευελπίδων δικάζεται ο σύντροφος Νώντας Φλώρος γιατί διεκδίκησε
ένα καλύτερο μέλλον όχι για αυτόν, αλλά για τους πραγματικά αποκλεισμένους.
Αυτή είναι η πολιτική σας για την νεολαία. Ανεργία,
επισφάλεια, καταστολή, μετανάστευση.
Και να το πούμε ξεκάθαρα.
Εμείς αυτά τα σώματα θα τα καταργήσουμε. Και αυτοί που έχουν
μάθει να δέρνουν, θα μάθουν να υπηρετούν την κοινωνία και τον λαό.
Έχουμε πει ότι ο σύριζα έχει πρόγραμμα 10 πρώτων ημερών, 10
πρώτων μηνών και 10 πρώτων ετών. Είναι ένα σχέδιο που βρίσκεται σε τελείως
διαφορετική αντίληψη, φιλοσοφία από την δική σας. Εντέλει απολογείται και
υπηρετεί την κοινωνική πλειοψηφία και όχι τον κόσμο του πλούτου. Ποια είναι
αυτή η διαφορά. Για σας η εργασία δηλαδή ο άνθρωπος είναι ένας από τους πολλούς
παραγωγικούς συντελεστές με πρώτο στην αντίληψή σας το κεφάλαιο. Για μας η
εργασία είναι η μοναδική πηγή παραγωγής αξίας, πλούτου και ευημερίας για την
κοινωνία. Το δικό μας σχέδιο είναι οι άνθρωποι της χώρας. Παραγωγική
ανασυγκρότηση και κοινωνικός μετασχηματισμός είναι ένα σχέδιο το οποίο μπορεί
μόνο να προχωρήσει με τις κοινωνικές ανάγκες μπροστά. Και για να είμαστε
ξεκάθαροι. Πολιτική για τους νέους που σήμερα βρίσκονται στην γκρίζα ζώνη
επισφάλειας-ανεργίας με μνημόνια δεν γίνεται. Προοπτική και ελπίδα για τον νέο
που μεταναστεύει με αποπληρωμή των τοκοχρεολήσιων δεν γίνεται. Ελπίδα και
προοπτική χωρίς αναδιανομή του πλούτου από εκεί που περισσεύει προς αυτούς που
τον δημιούργησαν.
Η κυβέρνηση της αριστεράς δεν θα διαπραγματευτεί απλώς
καλύτερα για την κοινωνία. Η κυβέρνηση της αριστεράς θα αλλάξει το πλαίσιο. Θα
βάλει πάτο στο βαρέλι.
Στο όνομα της μείωσης της ανεργίας ας δούμε που έχει φτάσει
η νεολαία. Ας δούμε πως καταστρέφεται το μέλλον των νέων για το καλό τους. Οι
ενεργητικές πολιτικές απασχόλησης δε δημιουργούν εργαζόμενους αλλά
«ωφελούμενους. Οι συμμετέχοντες σε αυτά τα προγράμματα δεν έχουν συμβάσεις εργασίας και άρα δεν
αναγνωρίζονται ως τέτοιοι από το επίσημο κράτος, όσον αφορά στο κομμάτι των
δικαιωμάτων τους. Συγκεκριμένα:
1.επιταγή εισόδου στην αγορά εργασίας αντί για σύμβαση
ορισμένου χρόνου ή σύμβαση έργου τα λεγόμενα βάουτσερ.
2.κουπόνι πληρωμής τυπικά σε 3 δόσεις, αντί για τη μηνιαία
καταβολή μισθού, με μηδενικό μισθολογικό κόστος για τους εργοδότες
δημιουργώντας έναν ημιαπασχολούμενο και υποαμειβόμενο ανειδίκευτο εργαζόμενο
χωρίς καμία εγγύηση κατώτατων ορίων στις αποδοχές του σε επιχειρησιακό, κλαδικό
και εθνικό επίπεδο
3. δεν υπάρχουν στοιχειώδη εργασιακά δικαιώματα και
ταυτόχρονα δεν υπάρχει ελεγκτικός φορέας, καθώς ακριβώς επειδή τυπικά δεν αναγνωρίζονται ως εργαζόμενοι, δε μπορούν να
προσφύγουν στο ΣΕΠΕ.
4. Ως μη αναγνωριζόμενος ως εργαζόμενος, δεν έχει το
δικαίωμα του συνδικαλίζεσθαι, και συνεπώς ό,τι απορρέει από αυτό (συλλογική
διεκδίκηση, συνειδητοποίηση συλλογικού συμφέροντος, κοκ). Καταλήγει λοιπόν να
διαθέτει ελλιπή ή καθόλου συλλογική προστασία μέσα από τον αφανισμό των
συνδικάτων και την προσωπική διακινδύνευση της συλλογικής διεκδίκησης, καθιστώντας τον ωφελούμενο όμηρο της
εργοδοτικής πλευράς και δέσμιο πελατειακών-κομματικών επιδιώξεων.
5. Λόγω της ελλιπούς ασφάλισης των συμμετεχόντων σε αυτά τα
προγράμματα, απομακρύνεται η προοπτική μιας αξιοπρεπούς συνταξιοδότησης στο
τέλος του εργασιακού βίου ή πιο σωστά δημιουργείται η προοπτική μιας σύνταξης
μνημονιακών προδιαγραφών (ενιαία στα 360 ευρώ)
Παρόλα αυτά, ενώ δηλαδή δεν αναγνωρίζονται ως εργαζόμενοι,
στην πραγματικότητα καλύπτουν θέσεις εργασίας, καλύπτουν πάγιες και διαρκείς
ανάγκες λειτουργίας των επιχειρήσεων που τους προσλαμβάνουν και αυτό
αποδεικνύεται από την ίδια την πραγματικότητα (αθρόες ομαδικές απολύσεις
προσωπικού και αντικατάστασή τους από επιδοτούμενους ωφελούμενους).
Τελικά η ωφέλεια είναι το μοντέλο εργαζόμενου που
αντιστοιχεί σε αυτό που κατά καιρούς έχουμε ονομάσει ως τη γκρίζα ζώνη
επισφάλειας- ανεργίας που το ελληνικό κεφάλαιο επιφυλάσσει για τη νέα( working
poor, κτλ).
Πως φτάσαμε ως εδώ.
Μπορούμε να μιλήσουμε πλέον για την δημιουργία μιας
“κατάστασης εξαίρεσης” για τη νεολαία, μια κήρυξη πολέμου στην νεολαία από της
δυνάμεις του πλούτου. Μέσω των θεσμικών παρεμβάσεων των κυβερνήσεων του
Μνημονίου, με 3 κομβικές παρεμβάσεις “κατα παρέκκλιση” του νόμου. Επιτυχία,
λοιπόν, ως προς την πολιτική εσωτερικής υποτίμησης στη νέα γενιά. Με 3 κομβικές
παρεμβάσεις στα δικαιώματα και στις ζωές των νέων.
1) Η μείωση
κατά 22% των κατώτατων ορίων μισθών και ημερομισθίων που είχαν διαμορφωθεί από
την ισχύουσα ΕΓΣΣΕ. Με τα νέα όρια να περιορίζονται στα 586ευρώ, και 511 ευρώ
για του νέους έως 24 ετών.
2) συνεχίστηκε
με το πολυνομοσχέδιο του Υπουργείου Οικονομικών που προέβλεψε την «κατά
παρέκκλιση της ισχύουσας νομοθεσίας» διαμόρφωση του μισθού σε προγράμματα
ανέργων άνω των 25 ετών θα περιορίζεται στα 490 ευρώ ενώ για τους κάτω των 25
ετών στα 427 ευρώ.
3) Το
μεγαλύτερο χτύπημα ήρθε μόλις πριν λίγες μέρες και είναι αποκαλυπτικό ως προς
τους άρρητους στόχους για μείωση και μετέπειτα κατάργηση του κατώτατου μισθού.
είναι και η έκθεση του ΚΕΠΕ για το πρώτο τρίμηνο του 2014. Για νέους ανέργους
15-24 ετών (15-29 ετών ο διευρυμένος ορισμός) προτείνεται η κατάργηση του
κατώτατου μισθού έως ένα έτος από την πρόσληψή τους, «ώστε να δίνεται ισχυρό
κίνητρο στις επιχειρήσεις. Προτείνεται επίσης η αντικατάσταση του επιδόματος
ανεργίας με επίδομα απασχόλησης στα πρότυπα της επιταγής εργασίας.
Αλήθεια κύριε υπουργέ υιοθετείται αυτές τις προτάσεις; Είναι
η επαναφορά της πρότασης του κυρίου Μέργου;
Όλα τα παραπάνω έγιναν στο όνομα της μείωσης της ανεργίας.
Επειδή θέλουμε εργαζόμενους και όχι ωφελούμενους. Ακούστε λοιπόν κάποιες από
τις προτάσεις του προγράμματός μας.
Η κυβερνητική υποχρεώση για πλήρης και αξιοπρεπής εργασία
αποτελεί κομβικό ζήτημα αρχών, δημοκρατική δικλείδα, σημείο συμπύκνωσης της
αντίληψης σου για την κοινωνία, τις
ταξικές προτεραιότητες σου. Το κράτος δεσμεύεται και υποχρεώνεται, απέναντι σε
όλους τους πολίτες χωρίς εξαίρεση, στην πλήρη και αξιοπρεπή απασχόληση ως
-συνταγματικά κατοχυρωμένο- στόχο.
Στον ρητό και διατυπωμένο εφιάλτη του κόσμου του κεφαλαίου,
δηλαδή την φωνή του λαού – Vox Populi – εμείς δηλώνουμε περήφανα ότι είμαστε ο
εφιάλτης σας. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι η φωνή του λαού, ενός λαού που ζητάει να ζήσει, να
δουλεύει, να ξανα-ονειρευτεί, να προκόψει μαζί του και ο διπλανός του, όλοι.
Αυτό όμως, περνάει μέσα από την ριζική μείωση της ανεργίας
και από την εθνική πολιτική για την εργασία, την αξιοπρέπεια, την ευημερία των
πολλών, όλων! Στην αντιμετώπιση της ανεργίας αποκαλύπτεται η πραγματική ουσία
της εκάστωτε κυβέρνησης. Στην αντιμετώπιση της ανεργίας των νέων, η στρατηγική
της. Στο όραμα της κυβέρνησης για τους νέους και τις νέες της χώρας μας σήμερα.
Μας λέτε να κάνουμε υπομονή 15 χρόνια για να γίνουν τα
πράγματα όπως πριν. Μας λέτε να σκύψουμε το κεφάλι μέχρι να γεράσουμε. Να
ξεχάσουμε τι σημαίνει διεκδίκηση. Να ζούμε με τα ωφελήματα της κυβέρνησης και
των εργοδοτών. Δουλεύοντας για δυό τρεις μήνες, μετά ανεργία χωρίς επίδομα, και
μετά ίσως ένα πρόγραμμα κατάρτησης. Για να διασκεδάσουμε την φτώχια μας.
Όμως η νεολαία σας χαλάει το σχέδιο. Κινητοποιείται,
αγωνίζεται, διεκδικεί. Σας το λέμε ξεκάθαρα.
Εμείς θα ζήσουμε αλλιώς. Δεν χωράτε στα δικά μας σχέδια.
Εμείς θα ξελασπώσουμε το μέλλον. Εσείς ζήστε με το παρελθόν.
