Όπου κι αν κοίταζες εχθές η ατμόσφαιρα ήταν ηλεκτρισμένη. Μια οσμή μίσους πλανιόταν στον αέρα. Ο λόγος; Οι μεν που δεν γουστάρουν τους δε. Και για αυτό μαζεύτηκαν και οργανώθηκαν και φώναξαν ο ένας ενάντια στον άλλο. Μέχρι εκεί ευτυχώς...
Αλλά ποιοι είναι οι μεν και ποιοι οι δε;
Ανεξάρτητα και πέρα από τις κεφαλές των δύο αντιτιθέμενων παρατάξεων εχθές η πλειοψηφία των συμμετεχόντων στα χθεσινοβραδινά γεγονότα είναι άνθρωποι που γνωρίζονται και μάλιστα πολύ καλά. Άνθρωποι που μέχρι εχθές έπιναν καφέ στο ίδιο καφενείο και μοιράζονταν τις αγωνίες τους και τα όνειρα τους. Άνθρωποι της διπλανής πόρτας, γιατί η Πρέβεζα είναι μικρή πόλη και δυστυχώς ή ευτυχώς όλοι γνωριζόμαστε μεταξύ μας.
Τι έγινε λοιπόν εχθές και οι μεν εναντιώθηκαν με τόσο μίσος στους δε;
Γιατί ο γείτονας, ο κολλητός, ο φίλος ξαφνικά έγινε εχθρός;
"Γιατί είναι τέτοιος, είναι τάδε, είναι έφη", "διότι οι ιδέες του είναι ενάντια στα πιστεύω μου", διότι, διότι, διότι...
Θέλω λοιπόν σήμερα να σου θέσω ορισμένους προβληματισμούς, εφόσον έχεις ηρεμήσει. Θέλω να σκεφτείς αντικειμενικά, (όσο μπορείς), πέρα από "Πιστεύω" και προκαταλήψεις.
1. Σκέψου γιατί σήμερα είσαι ενάντια σε εκείνον που μέχρι εχθές ήταν φίλος, ή γνωστός.
2. Είναι αυτή η εναντίωση αποτέλεσμα ώριμης σκέψης ή ............ ;
3. Υπάρχουν άραγε κάποιοι που έχουν όφελος από αυτό;
Τελικά χωράει η μικρή μας Πρέβεζα τόσο μίσος;
