Το χρέος του προς το δημόσιο ανέρχονταν στα 3,9 εκατομμύρια ευρώ. Ποσό αστρονομικό. Για κάποια μικροοφειλή σίγουρα θα είχε υποστεί τις συνέπειες του Νόμου.Όμως στην περίπτωση αυτή ο μεγαλοοφειλέτης του Δημοσίου απηλλάγη καθώς η υπόθεση έφτασε στη δικαιοσύνη, μετά την παρέλευση της πενταετίας και αφού η υπόθεση είχε παραγραφεί.
Έτσι όταν το 2010 κάθισε στο εδώλιο του Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Άρτας, αντί να ακούσει τη λέξη ένοχος άκουσε τη λέξη... παραγραφή
Το χρέος του είχε βεβαιωθεί το 2003. Ο εισαγγελέας Πλημμελειοδικών Άρτας προσέφυγε στον Άρειο Πάγο ζητώντας να αναιρεθεί η απόφαση.
Ωστόσο η προσφυγή του απορρίφθηκε από το Ανώτατο Δικαστήριο της χώραςΤο Ανώτατο Δικαστήριο έκρινε ότι ορθά παραγράφηκε χρέος ύψους 3,9 εκατομμυρίων ευρώ προς το Δημόσιο καθώς το κλητήριο θέσπισμα που καλούσε τον οφειλέτη σε δίκη επιδόθηκε μετά την παρέλευση πενταετίας από την ημέρα διαπίστωσης του πλημμεληματικού αδικήματος της μη απόδοσης χρέους από την αρμόδια ΔΟΥ.
Με αυτό το σκεπτικό η Ποινική Ολομέλεια του Αρείου Πάγου (απόφαση 2/2011) απέρριψε αίτηση του εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Άρτας με την οποία ζητούσε να αναιρεθεί απόφαση του Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Άρτας που έκρινε ότι παραγράφηκε λόγω παρέλευσης πενταετίας το αδίκημα της καθυστέρησης καταβολής χρεών προς το Δημόσιο.
Η μη καταβολή βεβαιωμένων χρεών προς το Δημόσιο και τα Τελωνεία επιφέρει ποινή φυλάκισης από 4 μήνες έως 1 έτος, ανάλογα με το ύψος της ληξιπρόθεσμης οφειλής και των τόκων που θα επιβληθούν.
