Συμπληρώνονται σήμερα δυο χρόνια από την θριαμβευτική νίκη του κ. Γιώργου Παπανδρέου. Δυο χρόνια, που ξεκίνησαν με τους ’Έλληνες να πιστεύουν ότι «λεφτά υπάρχουν» και να περιμένουν αυξήσεις πάνω από τον πληθωρισμό και σήμερα παραμιλάνε από το φόβο χωρίς να γνωρίζουν τους περιμένει αύριο. Πρόκειται για δυο καταστροφικά χρόνια, τις συνέπειες των οποίων θα πληρώνουμε για πολύ καιρό.Δεν έχει νόημα να επιχειρήσουμε μια αναδρομή των πεπραγμένων του κ. Παπανδρέου. Το γεγονός και μόνο ότι κύριο θέμα των συζητήσεων ανά την υφήλιο, είναι η πτώχευση της χώρας μας,
καταδεικνύει το έργο του ανδρός. Όλα τα άλλα περιττεύουν ή καλύτερα επισκιάζονται από το γεγονός αυτό.Το ερώτημα που δικαίως κυριαρχεί είναι πόσο καιρό θα ανεχόμαστε τον σύγχρονο Ηρόστρατο να συνεχίζει …ακάθεκτος το … έργο του;
Τι άλλες αποδείξεις χρειαζόμαστε για να βεβαιωθούμε ότι ο άνθρωπος είναι πλέον επικίνδυνος. Ας μη φοβόμαστε να χρησιμοποιούμε τις λέξεις. Ο κ. Παπανδρέου δεν έχει όρια. Ως ψυχρός εκτελεστής φέρει σε πέρας την αποστολή του. Αρχίζω λοιπόν να πιστεύω πως το εννοεί όταν όπως έγραψαν χθες οι FT Γερμανίας απειλεί να παραιτηθεί. Ό,τι ήταν, άλλωστε, να κάνει, το έκανε! Και τώρα αρχίζει να παζαρεύει την αποχώρησή του και την διάσωσή του.
Αν κάποιοι πίστευαν ότι τα είδαν όλα, καιρός να αντιληφθούν ότι είδαμε μόνο τα …προεόρτια! Τώρα αρχίζει το σκληρό παιχνίδι.
Η εφεδρεία των 30.000 χιλιάδων ήταν μόνον η αρχή. Ο προϋπολογισμός του 2012 είναι ένα κρεσέντο φορολογικών επιβαρύνσεων και περικοπών που θα οδηγήσει την κοινωνία πέρα από τα έσχατα όρια αντοχής της.
Και χθές έσκασε η, από καιρό, αναμενόμενη βόμβα. Η τρόϊκα βάζει χέρι και στον ιδιωτικό τομέα! Κατ’ αρχήν το ζήτημα δεν τους αφορά! Αλλά και να τους αφορούσε η συνταγή τους είναι λάθος. Ο ιδιωτικός τομέας έχει χάσει 400.00 θέσεις εργασίας. Το νούμερο είναι εκρηκτικό για τα δεδομένα της ελληνικής οικονομίας. Οι δε μισθοί μειώνονται ήδη δύο χρόνια. Περαιτέρω μείωσή τους θα περιορίσει το διαθέσιμο εισόδημα, άρα θα μειώσει την ενεργό ζήτηση και επομένως θα τροφοδοτήσει την ύφεση. Τα ασφαλιστικά ταμεία θα εισπράττουν λιγότερες εισφορές, άρα θα οξυνθεί το πρόβλημα βιωσιμότητας και θα ζητήσουν πρόσθετη επιχορήγηση από τον κρατικό προϋπολογισμό. Λένε, ότι δεν θα ανακύψει πρόβλημα γιατί προβλέπεται, μείωση των συντάξεων, αλλά αυτά είναι ασκήσεις επί χάρου, χώρια που δεν λαμβάνουν υπ’ όψιν την αύξηση της ανεργίας.
Εκτός και αν…
Ο κ. Παπανδρέου έχει συμφωνήσει να μετατρέψει την Ελλάδα σε μια οικονομία φτηνού εργατικού δυναμικού για τις ξένες επενδύσεις που διαπραγματεύεται να φέρει. Μήπως οι …σωτήρες της Μέρκελ και του Ρέσλερ, εκτός από χαμηλή φορολόγηση, απαίτησαν και τριτοκοσμικούς μισθούς;
Εκτός και αν…
Η Τρόϊκα έχει καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η ελληνική υπόθεση είναι χαμένη, με τα δικά τους μέτρα, και εξωθούν την κοινωνία στα άκρα, αναζητώντας μια πειστική δικαιολογία για να την …κάνουν, φορτώνοντάς μας την ευθύνη της αποτυχίας.
Εκτός και αν….
Οι προτάσεις αυτές απηχούν τις επιθυμίες του εγχωρίου τραπεζικού συστήματος, αλλά και κάποιων κρατικοδίαιτων βιομηχάνων, που έχουν την ψευδαίσθηση ότι μειώνοντας τους μισθούς στα όρια της εξαθλίωσης, θα …βελτιωθεί η ανταγωνιστικότητα. Πλανώνται πλάνην οικτράν! Ακόμα και ένας πρωτοετής φοιτητής διοίκησης επιχειρήσεων γνωρίζει ότι το κόστος μισθοδοσίας είναι ένας μόνο παράγων στην εξίσωση του λειτουργικού κόστους.
Εκτός και αν…
Απλώς έριξαν την βόμβα α) για να σκεπαστούν μες τον κουρνιαχτό όλα τ’ άλλα μέτρα ή β) άρχισαν την …προθέρμανση ενόψει της 7ης δόσης.
Ότι από τα ανωτέρω και να ισχύει, αυτή η ωμή παρέμβαση της τρόϊκας πρέπει να αποτελέσει casus belli. Αυτά που προτείνουν ξεθεμελιώνουν εκ βάθρων το κράτος δικαίου, που κατοχυρώνεται από το Σύνταγμά μας. Δεν μπορούμε να παρατηρούμε αδρανείς και αμέτοχοι τη διάλυση του κοινωνικού μας ιστού με το πρόσχημα δήθεν της οικονομικής μας σωτηρίας. Δυστυχώς όχι μόνον δεν μας σώζουν, αλλά μας οδηγούν στον όλεθρο.
Καιρός να παραμεριστεί και ο υφαίρπων αυτοματισμός μεταξύ ιδιωτικού και δημοσίου τομέα. Το πρόγραμμα δεν κάνει ….διακρίσεις! Βάζει χέρι σε όλους. Δεν θα ξεχάσουν κανέναν!
Θα κλείσω, με τα εμπνευσμένα λόγια του Γέροντα Μεσογαίας: «Όλοι μαζί λοιπόν τώρα, οφείλουμε να πιέσουμε τους εκπροσώπους μας περισσότερο από όσο τους πιέζουν οι δανειστές….Γιατί η ανάγκη μας για επιβίωση ξεπερνάει την ανάγκη τους να κυριαρχήσουν πάνω μας. Γιατί η αξιοπρέπειά μας αξίζει περισσότερο από τα πάσης φύσεως συμφέροντα».
Κ.Ρ.
