Κυριακή 2 Οκτωβρίου 2011

Κυβέρνηση “εθνικής σωτηρίας” με … Σημίτη;;;

Καινούργιο κοσκινάκι μου και που να σε κρεμάσω. Αυτό θυμίζει η υπόθεση της συγκυβέρνησης που προωθούν γνωστοί κύκλοι τηλεοπτικής και έντυπης δημοσιογραφίας που αποτελούν βιτρίνα της διαπλοκής όλα αυτά τα χρόνια. Και που ξαφνικά ανασταίνουν μέχρι και… νεκρούς πρώην πρωθυπουργούς που σε λίγο θα μας εμφανιστούν ως σωτήρες της πατρίδας.
Το πρώτο χτύπημα έγινε από το Mega και τη
δημοσκόπηση που τόσο δυνατά έπαιξε περί συγκυβέρνησης. Οι μισοί Έλληνες, σύμφωνα με το γκάλοπ, ζουν για να δουν μεγάλο συνασπισμό. Τώρα δηλαδή που το ΠΑΣΟΚ καταρρέει, που έχει 15% ποσοστό και που ο κόσμος βαρέθηκε να ρίχνει γιαούρτια, αυγά και ζαρζαβατικά, θυμήθηκαν να το σώσουν. Διότι πώς αλλιώς θα μπορούσε να χαρακτηριστεί μια πρόταση για συγκυβέρνηση ή όπως το λένε κάποιοι χαριτωμένα «κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας». Μόνο σωτηρία για το αδύναμο και διαλυμένο ΠΑΣΟΚ θα μπορούσε να είναι ένα τέτοιο σενάριο.
Κι αφού λοιπόν οι μισοί Έλληνες περιμένουν τη συγκυβέρνηση, οι άλλοι μισοί περιμένουν αυτούς που θα βγάλουν τη χώρα από την κρίση. Σύμφωνα με την Καθημερινή της Κυριακής που έχει πρώτο θέμα τον… Κώστα Σημίτη. Τυχαίο; Δε νομίζω. Άρθρο του πρώην πρωθυπουργό – παρέμβαση στα πολιτικά πράγματα και επανεμφάνισή του τώρα που το κόμμα του καταρρέει.
Επομένως, σύμφωνα με το Αλαφουζαίικο χρειάζονται… νέοι ηγέτες να μπουν μπροστά στο εγχείρημα της σωτηρίας της πατρίδας. Και ο Σημίτης είναι προφανώς ένας από αυτούς.
Ίσως η εφημερίδα του Φαλήρου να εξοφλά και παλαιά γραμμάτια. Αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία. Εδώ φαίνεται ότι έχουμε οργανωμένο σχέδιο να πειστεί ο κόσμος ότι πρέπει να μπουν μπροστά «σωτήρες», να φτιάξουν μια κυβέρνηση «σωτηρίας» για να «σωθεί» και το ΠΑΣΟΚ από τα εγκληματικά του λάθη. Και ποιος θα μπει μπροστά; Μα φυσικά ο νοικοκύρης ο Σημίτης που έβαλε την Ελλάδα στην ΟΝΕ. Μαζί του ο Χριστοδουλάκης, ο Παπαντωνίου και τα υπόλοιπα ορφανά του εκσυγχρονισμού.
Παλιό το κόλπο και καλό αλλά ο κόσμος δεν τσιμπάει. Τον Σημιτισμό τον καταδίκασε, όπως και τον Καραμανλή το νεότερο. Ας μην προσπαθούν λοιπόν κάποιοι να αναστήσουν «πεθαμένους» και αποτυχημένους πρώην πρωθυπουργούς. Χορτάσαμε από σωτήρες.