Ερώτηση στην Βουλή κατέθεσε ο Κώστας Μπάρκας,
Βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ Ν. Πρέβεζας, όσον αφορά στην επιλεγόμενη λύση για τον
Λιμένα Πρέβεζας, βάσει του Προγραμματικού Σχεδίου (Master Plan) & Προμελέτη
Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων, καθώς και την τροποποίηση του για την χωροθέτηση
Τουριστικού Λιμένα.
Σε μια περίοδο όπου η δικομματική κυβέρνηση
της συμφοράς επιτίθεται στον δημόσιο πλούτο, στην υγεία, στην παιδεία, στην ζωή
και στην αξιοπρέπεια των πολιτών, το ξεπούλημα των λιμανιών δεν μπορούσε να
ξεφύγει από την μανία τους να εναρμονιστούν με την τρόικα. Η «Νέα Ελλάδα» των
Σαμαρά-Βενιζέλου προσπαθεί να μείνει στην ζωή με υποτίμηση της ζωής της μεγάλης
κοινωνικής πλειοψηφίας, με σωληνάκια εκφασισμού της ζωής των πολιτών. Φοβισμένοι
και μοιραίοι, επιτίθενται στην ζωή και στην καθημερινότητα των πολλών, για το
κέρδος των λίγων.
Παράλληλα με τα εξαιρετικά θολά κριτήρια της
απόφασης αυτής, προκύπτουν και άλλα ερωτηματικά. Η αύξηση του φυσικού
αντικειμένου προς τον ανάδοχο της μαρίνας Πρέβεζας μέσω αλλαγής χωροθέτησης, η
αύξηση του αριθμού ελλιμενισμού σκαφών και παραχώρησης επί πλέον 6 στρεμμάτων
χερσαίας ζώνης για εγκαταστάσεις αναψυχής (πριν καν ξεκινήσουν τα έργα στην
χερσαία ζώνη), συνιστούν παράνομη αύξηση του φυσικού αντικειμένου του
έργου, προκαλούν αθέμιτο ανταγωνισμό και
ζημία των συμφερόντων του δημοσίου από την μη αλλαγή του τιμήματος και του
δικαιώματος συμμετοχής νέων μειοδοτών στο νέο πλέον αντικείμενο. Προκαλούν την
κοινωνία της Πρέβεζας και ανατρέπουν το ισοζύγιο μεταξύ κοινόχρηστων και
ιδιωτικών χρήσεων.
Η μνημονιακή κυβέρνηση της συμφοράς διανύει
τις τελευταίες τις μέρες. Όπου επεμβαίνει, αφήνει πίσω της ερωτηματικά,
αδιαφάνεια, φτώχεια και χειροτέρευση της ζωής των πολιτών. Το λιμάνι της
Πρέβεζας δεν θα μπορούσε να ξεφύγει από αυτή την μοίρα. Η κυβέρνηση της
Αριστεράς, που θα έρθει στηριζόμενη στους λαϊκούς αγώνες, θα τα ανατρέψει όλα
αυτά. Με κριτήριο την ευημερία των πολλών και όχι την συσσώρευση πλούτου στους
λίγους, θα αποκαταστήσει την έννοια του δημοσίου συμφέροντος και της κοινωνικής
δικαιοσύνης, που σήμερα κακοποιούνται.