Οι πληροφορίες που έρχονται από όλα τα κόμματα, πλην ίσως του ΣΥΡΙΖΑ, που θέλει να κυβερνήσει με αυτοδυναμία και ξεχνά τις ρίζες του, είναι ότι υπάρχουν σκέψεις για μεγάλες πολιτικές πρωτοβουλίες. Που έχουν να κάνουν είτε με τη συγκρότηση μεγάλων παρατάξεων που θα μπορέσουν να «μαζέψουν» το σημερινό κατακερματισμένο πολιτικό σύστημα είτε με το άνοιγμα μια συζήτησης για καθιέρωση νέου εκλογικού νόμου που θα μπορούσε να είναι η απλή αναλογική ή τουλάχιστον αναλογικότερο σύστημα από το σημερινό.
Όπως έχει διαπιστωθεί, η καθιέρωση του μπόνους των 50 εδρών γι’ αυτόν που έχει πάρει την πρωτιά στις εκλογές ακόμη και με μια ψήφο διαφορά, αποτελεί νόθευση της λαϊκής βούλησης. Δε μπορεί για παράδειγμα να εκλεγεί η ΝΔ με 1 ψήφο διαφορά και το δεύτερο κόμμα να έχει 50 έδρες λιγότερες. Αν κι αυτό έγινε για να υπάρχουν αυτοδύναμες κυβερνήσεις, πλέον οι καιροί έχουν αλλάξει, το πολιτικό σκηνικό είναι εντυπωσιακά διαφοροποιημένο σε σχέση με ένα χρόνο πριν.
Οι κυβερνήσεις συνεργασίας, αν και δεν είναι στην κουλτούρα του Έλληνα, φαίνεται ότι θα γίνουν στο μέλλον κανόνας αφού το εκλογικό σώμα είναι εξοργισμένο και δε θέλει να δώσει αυτοδυναμίες όπως στο παρελθόν με ποσοστά 40% και 45% και με 180 έδρες και πάνω. Είναι φανερό ότι κανείς πια δε μπορεί να σκέφτεται ότι υπάρχει μαζικό ρεύμα προς τη μια ή την άλλη πλευρά του φάσματος. Ακόμη κι αν ο ΣΥΡΙΖΑ, με τη βοήθεια της διάλυσης του ΠΑΣΟΚ, δείχνει δημοσκοπική άνοδο, πολύ δύσκολα θα μπορέσει να έχει αυτοδυναμία στις επόμενες εκλογές.
Το ίδιο ισχύει και για τη Νέα Δημοκρατία η οποία αντέχει παρά τα πολύ σκληρά μέτρα και την οικονομική κατάσταση. Επομένως, όποτε κι αν τεθεί θέμα εκλογών, τα επιτελεία των κομμάτων ξέρουν ότι μόνο με συνεργασίες θα υπάρξει κυβέρνηση. Έτσι, τις τελευταίες ημέρες έχει ανοίξει, κρυφά και φανερά, μια συζήτηση για αλλαγή του εκλογικού νόμου, ακόμη και με καθιέρωση της απλής αναλογικής ώστε η ψήφος του λαού να είναι πιο αντιπροσωπευτική. Το κουβεντιάζουν χωρίς ταμπού, το σκέφτεται το ΠΑΣΟΚ που βρίσκεται στα όρια της διάλυσης, το είπε ο Φ. Κουβέλης στην Εκτελεστική Επιτροπή της ΔΗΜ.ΑΡ.: «Η εξυγίανση του πολιτικού συστήματος, η ουσιαστική λειτουργία και αναβάθμιση των θεσμών διαφάνειας και κοινωνικού ελέγχου, αποτελούν σταθερή και βασική επιλογή μας. Η αλλαγή του εκλογικού συστήματος με καθιέρωση της απλής αναλογικής αποτελεί πλέον μια απαραίτητη και ώριμη επιλογή».
Εδώ να σημειώσουμε την υποκρισία του ΣΥΡΙΖοπασόκ που έχει ξεχάσει τι είναι απλή αναλογική στην πορεία προς την εξουσία. Πρόσφατα ο εκπρόσωπος Τύπου Πάνος Σκουρλέτης δήλωσε ότι αυτή την ώρα η αλλαγή εκλογικού συστήματος στοχεύει στο να ψαλιδίσει τη διαφαινόμενη πρωτιά του ΣΥΡΙΖΑ και να στηρίξει τα μνημονιακά κόμματα. Ωστόσο, ο κ. Σκουρλέτης, μιλώντας «Στο Κόκκινο» πρόσθεσε: «Ο ΣΥΡΙΖΑ θα υποστηρίξει την καθιέρωση της απλής, ανόθευτης, άδολης αναλογικής όπως έχουμε πει. Από την άλλη, διάφορες εκλογικές φόρμουλες και εκδοχές εκλογικού νόμου που απλά θα αποσκοπούν στο να μειώσουν το πρώτο κόμμα και να ενισχύσουν διάφορους συνδυασμούς που να οδηγήσουν σε μια νέα μνημονιακή εκδοχή, όχι βέβαια». Κλασική αφ’ υψηλού αντιμετώπιση και μικρομεγαλισμός δηλαδή.
Στη ΝΔ βλέπουν ότι μόνο με κυβερνήσεις συνεργασίας μπορούν να γίνουν μεγάλες μεταρρυθμίσεις που χρειάζεται η χώρα καθώς η ενός ανδρός και κόμματος αρχή ήταν αυτή που διέλυσε το πολιτικό σύστημα και έφερε την Ελλάδα στη σημερινή κατάσταση. Ο Σαμαράς αφουγκράζεται τον κόσμο ο οποίος θέλει συνεργασίες, άρση των κόκκινων γραμμών που υπήρχαν μέχρι σήμερα και εκπροσώπηση στη Βουλή όλων των τάσεων. Και στη ΝΔ βλέπουν ότι η συγκρότηση μια μεγάλης κεντροδεξιάς παράταξης που θα αγκαλιάσει όλες τις ευρωπαϊκές δυνάμεις της προόδου και της ανάπτυξης, μπορεί να είναι το ανάχωμα στα άκρα. Είτε αυτά είναι η Χρυσή Αυγή είτε κάποιες συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ που θέλουν μια χώρα απομονωμένη και εκτός της ΕΕ.
Αλλά και ο Αλέξης Τσίπρας έχει αφήσει τις… ακτιβιστικές κορώνες κατά μέρους και προσπαθεί να οικοδομήσει ένα προφίλ ευρωπαίου αριστερού ηγέτη που μπορεί να κυβερνήσει μια χώρα χωρίς ακρότητες. Αν κι έχει πολύ δουλειά ακόμη, πιστεύει ότι μπορεί να συσπειρώσει τον κεντροαριστερό χώρο ο οποίος θα χωρά μια σειρά από πολιτικές δυνάμεις που τώρα είναι ορφανές αφού το ΠΑΣΟΚ δε μπορεί να τους χωρέσει. Προς το παρόν ο Τσίπρας δε μπορεί να προσελκύσει παρά μόνο πασοκικές συντεχνίες του δημόσιου τομέα, απογοητευμένους του ΚΚΕ και άλλες ακραίες αριστερές δυνάμεις.
Το επόμενο χρονικό διάστημα θα δούμε διάφορες πολιτικές πρωτοβουλίες για αλλαγή του εκλογικού νόμου προς το αναλογικότερο. Χωρίς αυτό απαραίτητα να συνδέεται με πρόωρες εκλογές που αυτή τη στιγμή η χώρα δεν αντέχει. Όμως, ο κατακερματισμός του πολιτικού σκηνικού που διαφάνηκε με την κίνηση του Λοβέρδου, την αποστασιοποίηση στελεχών του ΠΑΣΟΚ όπως η Διαμαντοπούλου, ο Ραγκούσης, ο Χρυσοχοϊδης και τη «φαγωμάρα» με τις συνιστώσες που υπάρχουν στους Ανεξάρτητους Έλληνες και τη ΔΗΜ.ΑΡ. δείχνει ότι η εποχή του δικομματισμού όπως τον ξέραμε έχει περάσει ανεπιστρεπτί. Τα κόμματα με 4 εκατ. ψήφους δε μπορούν να υπάρξουν πια και μόνο οι ευρύτερες συνεργασίες, πριν και μετά τις εκλογές, είναι σε θέση να δώσουν λύσεις.
Για το λόγο αυτό η κατάργηση του μπόνους των 50 εδρών και η αναλογικότερη εκπροσώπηση στη Βουλή θα είναι η επόμενη συζήτηση στα πολιτικά κόμματα.
