Έχετε σκεφτεί τι έγινε;
Ένα κράτος πρώτα λοιδορείται, μετά καταρρέει, μετά εξαγοράζεται και τέλος υποτάσσεται σε ξένους. Και όλα αυτά εκπορευόμενα από την ανίκανη, ή για ποιο προχωρημένους, την οσφυοκάμπτουσα Κυβέρνησή του.
Μετατράπηκε έτσι, με ηθελημένη πολιτική στόχευση το 2009 το πρόβλημα της χώρας. Από πρόβλημα ελλείμματος, που στο κάτω – κάτω της γραφής ήταν κοινό ευρωπαϊκό πρόβλημα και το αντιμετώπιζαν διάφορες χώρες στην Ε.Ε, μεταλλάχθηκε σε κρίση δανεισμού. Το σχέδιο ήταν καταπληκτικό. Καταιγίδα φόβου, σοκ και δέους στον απονευρωμένο και λαπαδιασμένο ελληνικό λαό. Τα προηγούμενα 20 – 30 χρόνια ύπουλης και συστηματικής αποψίλωσης των εθνικών χαρακτηριστικών και ανοχών του λαού, απενεργοποίησαν την οποιαδήποτε ελάχιστη διάθεσή του για αντίδραση. Η έγνοια μας στράφηκε αποκλειστικά στη μίζερη αναζήτηση της ατομικής μας επιβίωσης, χάνοντας τη μεγάλη εικόνα, που ήταν η υλοποιούμενη υποδούλωση της χώρας μας και η μετατροπή του λαού μας σε δυστυχισμένους δουλοπάροικους που αξίζουν και σκληρής και παραδειγματικής τιμωρίας.
Η καθεστωτικά ΜΜ Εξημέρωσης, έπαιζαν ταρατατζούμ για τις σωτηρίες της χώρας από την κυβέρνηση (τέσσερις – πέντε μέχρι τώρα σωτηρίες παρακαλώ!) μπλοκάροντας κάθε άλλη αντίληψη ή γνώμη, αλλά ενδιαμέσως όλο και περισσότερο χωνόμασταν στο βούρκο και τυφλοί από αγωνία και φόβο, γινόμασταν ευήκοοι δέκτες των μηνυμάτων κοινωνικού αυτοματισμού που εξέπεμπαν οι εξοργισμένοι με τις … συντεχνίες, τηλεαστέρες.
Λίγοι έβλεπαν ότι οδηγούμαστε όχι απλά στην οικονομική εξάρτηση αλλά σε κάτι πολύ περισσότερο. Στην οικονομική, πολιτική και τελικώς εθνική υποταγή σε ξένα συμφέροντα. Αύριο, οι Επίτροποι, θα μας πουν ότι η διατήρηση ισχυρών ένοπλων δυνάμεων για την ασφάλεια της χώρας είναι ακριβή. Να τις κόψουμε. Να μετατρέψουμε το στρατό μας σε στρατοχωροφυλακή, ει δυνατόν με αρμοδιότητες καταστολής πλήθους. Αν χάσεις μερικά νησιά στο Αιγαίο δεν πειράζει. Τουλάχιστον θα παίρνεις τη δόση… Και η Θράκη; Με τη Θράκη θα ασχολούμαστε; Πάει για Κοσσοβοποίηση…
Βλέπετε, η αξιακή κλίμακα των Ελλήνων μετά από χρόνια λοβοτομής και αποχαύνωσης έχει μεταβληθεί. Δεν μπορώ να σας μιλήσω για τους άλλους. Θα σας πω για μένα.
Έστω ότι έχετε τις εξής παραμέτρους:
α) κυρίαρχο και ανεξάρτητο κράτος ή μη,
β) λειτουργικό κράτος ή μη,
γ) 500 ευρώ μισθό ή 5000 χιλιάδες.
Στη δική μου αξιακή κλίμακα φίλοι, πρώτα θέλω να ζω σε ένα ανεξάρτητο και κυρίαρχο κράτος. Δεν με ενδιαφέρει τόσο αν το κράτος είναι μπορτνέλο, ή αν παίρνω 500 ευρώ, αρκεί να είναι ανεξάρτητο και κυρίαρχο. Δεύτερον, θέλω να ζω σε ένα ανεξάρτητο και κυρίαρχο κράτος, που να λειτουργεί και σωστά, και ας παίρνω και 500 Ευρώ. Τρίτον θέλω και εγώ να παίρνω 5000 Ευρώ, αλλά αν δεν μπορώ, αρκούμαι και με τα 500, αρκεί οι άλλες παράμετροι να ισχύουν όπως τις περιέγραψα ανωτέρω.
Άλλος μπορεί να ονειρεύεται ένα απολύτως λειτουργικό κράτος (με … τεχνική βοήθεια Reichenbach) και να παίρνει και 5000 Ευρώ, αλλά δεν τον ενοχλεί αν το κράτος του είναι υποδουλωμένο. Κάποιος άλλος αρκείται στο να παίρνει με κάποιο τρόπο τα 5000 Ευρώ μόνο. Αν το κράτος του είναι λειτουργικό ή μη ή αν θα είναι υπόδουλο ή μη, δεν τον νοιάζει.
Βέβαια υπάρχει και το άλλο. Να παίρνεις 500 Ευρώ σε ένα κράτος μπορντέλο, το οποίο να είναι και υποτελές σε ξένους. Κρατήστε το αυτό.
Καταλαβαίνετε τι λέω; Είναι θέμα προτεραιοτήτων και δυστυχώς οι δικές μας προτεραιότητες έχουν αλλάξει άρδην τις τελευταίες δεκαετίες διότι απλώς μας απονεύρωσαν, μας έκαναν χυλό.
Το μέλλον;
Αν δώσω βάση στους Κυβερνητικούς, κάπως έτσι:
Το 2021 η Ελλάδα πιθανώς θα έχει επιστρέψει με φόρα στις αγορές. Οι Έλληνες μάλλον είναι ιδιαιτέρως παραγωγικοί, οι εξαγωγές πράσινης ηλιακής ενέργειας ίσως να είναι τεράστιες, το δημόσιο εκτιμάται ότι θα λειτουργεί τέλεια, οι υπηρεσίες του κράτους υπολογίζεται ότι θα είναι απολύτως εξορθολογισμένες, μάλλον θα έχουμε γίνει εξαγωγός χώρα πετρελαίου, όπως φαίνεται θα έχουμε λύσει και το πρόβλημα των σκουπιδιών και των χωματερών, ενώ ο λαός εκτιμάται ότι θα δρέπει επιτέλους τους καρπούς της ανάπτυξης με βελτίωση των εισοδημάτων του μετά από μια δεκαετία σκληρής λιτότητας.
Το ενδεχόμενο η Θράκη να είναι ημιαυτόνομη περιοχή υπό διεθνή επιτροπεία, τα Σκόπια να ονομάζονται σκέτο «Μακεδονία» με συμφωνία και δική μας σε νομικό έγγραφο, η συνδιαχείριση του Αιγαίου με τους Τούρκους να γίνει επιτέλους πραγματικότητα, παραχωρώντας στους τελευταίους και η αποκλειστική αρμοδιότητα στο Αιγαίο πέραν του 25ου παράλληλου, η μετατροπή όλης της καλλιεργήσιμης γης μας σε πάνελς φωτοβολταϊκών, η μετατροπή της χώρας σε σκουπιδότοπο των ευρωπαίων στο πλαίσιο του προγράμματος διαχείρισης απορριμμάτων, κλπ., ας μην αποκλειστεί επίσης.
Αλλά δεν πειράζει, ε; Θα πάρουμε αύξηση μισθού τότε και από τα 600 ευρώ θα πάμε στα 1000. Τι πειράζει αν η Ελλάδα είναι μέχρι τη Λάρισα;
Όχι φίλοι μου. Προτιμώ άλλη προσέγγιση. Αυτή που άκουσα στη Θεσσαλονίκη προ λίγου καιρού, από τον Αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.
Το 2021, η χώρα θα γιορτάζει τα διακόσια χρόνια ανεξαρτησίας της. Τότε θα πρέπει να είναι πράγματι ελεύθερη, ανεξάρτητη. Τότε θα είναι υπερήφανη και ισχυρή, ώστε να τη σέβονται οι φίλοι της και να την τρέμουν οι εχθροί της. Τότε, με αίσθημα αισιοδοξίας όλοι οι Έλληνες όχι ως δουλοπάροικοι αλλά ως ελεύθεροι άνθρωποι θα ατενίζουν το μέλλον με καλύτερους όρους. Τότε θα έχει ακουστεί η αλήθεια στο λαό για την προδοσία που έχει συντελεστεί σε βάρος του και θα έχουν συγκροτηθεί πιθανώς τα Ειδικά Δικαστήρια, που θα πρέπει να καταδικάσουν σε κάθειρξη τους ανεπαρκείς.
Ένας πολιτικός τα έχει πει και τα έχει υπαινιχθεί αυτά.
Έχει και αυτός ένα χαρακτηριστικό. Ακολουθεί τον αρχαίο τρόπο. Και αρχαίοι πρόγονοί μας μάλλον δεν είχαν στο νου τους τις τάσεις οσφυοκαμψίας κάποιων σήμερα, όταν διατύπωναν το ΕΙΣ ΟΙΩΝΟΣ ΑΡΙΣΤΟΣ ΑΜΥΝΕΣΘΑΙ ΠΕΡΙ ΠΑΤΡΗΣ.
