Περιφρόνηση της πρεβεζάνικης κοινωνίας και της πολιτικής έκφρασής της
Σαν παραμάγαζο της πλειοψηφούσας παράταξης του Δημοτικού Συμβουλίου συγκροτήθηκε στη συνεδρίαση της 28ης Μαΐου 2012 το νέο νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου υπό την επωνυμία «Δημοτικό Λιμενικό Ταμείο Πρεβέζης».
Οι σχέσεις της κοινωνίας μας και της θαλασσινής πόλης μας με το φορέα που ήταν γνωστός ως ημι-ανεξάρτητο «Λιμενικό Ταμείο» ήταν πάντα σημαντικές αφού στοιχεία της καθημερινότητας μας στη διαχείριση ζωτικών τμημάτων του δημόσιου χώρου μας καθορίζονταν με δικές του αποφάσεις. Ας θυμηθούμε την παλιότερη πρόταση του Λιμενικού Ταμείου για επ’ αμοιβή χρήση χώρων στάθμευσης στην πόλη που έβαζε σε άλλη βάση τη χρήση του δημόσιου χώρου της πόλης. Και φυσικά δεν είναι μόνο τα ζητήματα εσωτερικής τάξεως ή αταξίας της λιμενικής ζώνης αλλά πολύ σοβαρότερα θέματα που σχετίζονται με τη λειτουργία του λιμανιού, για το οποίο πάντα υπάρχει ο κίνδυνος να ελεγθεί από δυνάμεις εξωγενείς ως προς την πρεβεζάνικη ή την ελληνική κοινωνία.
Θεωρούμε λοιπόν βαρέως ελλειμματική τη συγκρότηση του λιμενικού ταμείου για δυο τουλάχιστον λόγους. 1) Δεν προσκλήθηκαν, να λάβουν μέρος «δημότες ή κάτοικοι που είναι χρήστες των υπηρεσιών του Ταμείου, ως νομικού προσώπου, ή που έχουν ανάλογη επαγγελματική ή κοινωνική δράση ή ειδικές γνώσεις», όπως αυτά προβλέπονται από το σχετικό διάταγμα. 2) Αντιμετωπίστηκαν με διάθεση αποκλεισμού, οι δυνάμεις της δημοτικής αντιπολίτευσης, που, υπό τις παρούσες πολιτικές και κοινωνικές συνθήκες, εκφράζουν μεγάλα (έως και πλειοψηφικά) ποσοστά της πρεβεζάνικης κοινωνίας.
Εξάλλου, είδαμε και τη διαδικασία που επιλέχτηκε στη συνεδρίαση μέχρι και οριακά αντικανονική για δυο επίσης λόγους. 1) Στο 2ο θέμα της ημερήσιας διάταξης δεν προσδιοριζόταν ο αριθμός των μελών, που θα εκλέγονταν. Αυτό είχε καθοριστική σημασία αφού «εάν τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου είναι περισσότερα από πέντε (5), δύο (2) τουλάχιστον από αυτά ορίζονται από τη μειοψηφία του δημοτικού συμβουλίου». Τα μέλη ανακοινώθηκε πως θα ήταν εννέα, δηλαδή «λιμενάρχης, 6 της πλειοψηφίας και 2 της μειοψηφίας». Όμως η μειοψηφία έχανε την ευκαιρία να προετοιμαστεί ώστε, για παράδειγμα, «να ορίσει ως εκπρόσωπο της δημότη ή κάτοικο», ως δεύτερο ή τρίτο μέλος, ειδικευμένο στα σχετικά ζητήματα συμβάλλοντας με τις δυνάμεις της στην καλύτερη λειτουργία του Ταμείου. 2) Η κοινωνικότερη και άρα σχετικά φιλική προς τις δυνάμεις της μειοψηφίας διατύπωση «δύο (2) τουλάχιστον» ερμηνεύτηκε από τη δημοτική αρχή «κυριαρχικά» απέναντι στην κοινωνία και «αναντίστοιχα» ως προς τις δυνάμεις της με επιλογή του μικρότερου αριθμού που ήταν το 2.
Η δημοτική παράταξη «Δημόσιος Χώρος Πρέβεζα – Λούρος – Ζάλογγο» διαμαρτυρήθηκε για τη διαδικασία και το αποτέλεσμά της και καταγγέλλει τα γεγονότα στην πρεβεζάνικη κοινωνία.
