Μια διεθνής μπριγάδα ζωντάνεψε το χώρο της παρέλασηςΙδιαίτερο κοινωνικό και διεθνικό χρώμα είχε ο εορτασμός της 25ης Μαρτίου στην παραλία, που δόθηκε από μια ομάδα πρεβεζάνων και ξένων κοινωνικών ακτιβιστών, που πέτυχαν να …ανεβάσουν την αδρεναλίνη. Χαιρετίζουμε τη σωστή πρωτοβουλία που, απλά, ξεφεύγει από τα καθιερωμένα. Άλλωστε αυτά τα καθιερωμένα έχουν κάποιοι φροντίσει να τα τυποποιήσουν και να τα περιορίσουν στα απολύτως απαραίτητα (Βλ. εδώ).
Για παράδειγμα, φέτος για πρώτη φορά, όπως συζητήθηκε, δεν εκφωνήθηκε πανηγυρικός στο μητροπολιτικό ναό του Αγ. Χαραλάμπους. Οι εορταστικοί θεσμοί καταρρέουν, μαζί με πολλούς άλλους, όμως ο δημόσιος χώρος της πόλης ζωντανεύει.
Έτσι λοιπόν, κατά τη διάρκεια της τελετής κατάθεσης στεφάνων στο μνημείο του κάστρου του Αγίου Ανδρέα ακούστηκαν αγωνιστικές κραυγές «Ψωμί, παιδεία, ελευθερία». (Πιστεύουμε πως «ελευθερία» σημαίνει και τώρα και άλλοτε «κοινωνική δικαιοσύνη»). Στη συνέχεια η ομάδα, να την πούμε μπριγάδα, έκανε πορεία στην παραλία, προς τα Βόρεια, ενώ σε λίγο άρχισε κανονικά η παρέλαση με τη συνήθη φορά προς τα Νότια, οπότε η πορεία σταμάτησε με πίεση των αστυνομικών. Βλ. εδώ και σχετικό οπτικό ντοκουμέντο – video
Ας υπενθυμίσουμε πως η διεθνής μπριγάδα για την οποία κάνουμε λόγο, εκτός από τους ντόπιους ακτιβιστές, περιλάμβανε Ισπανούς και Γάλλους που επισκέφθηκαν την πόλη μας και παρέμειναν «στρατοπεδευμένοι» στην κεντρική πλατεία όπου και το άγαλμα του Ανδρούτσου. Σκοπός της επίσκεψής τους στην Πρέβεζα ήταν η συμβολή τους στο κίνημα συμπαράστασης προς την Ελλάδα, που οργανώνεται τον τελευταίο καιρό σε διάφορες χώρες και πόλεις του εξωτερικού. Έτσι, Έλληνες και Ξένοι, όπως και στην ελληνική επανάσταση, με μια ειρηνική διαδήλωση συνέβαλαν στο να αποχτήσει ιδιαίτερο χρώμα η παρέλαση και ο δημόσιος χώρος της πόλης. Και μην ξεχνάμε τα εκατοντάδες Πρεβεζανιτάκια και τις σχεδόν κυανόλευκες Πρεβεζανιτοπούλες –μπλου τζιν και λευκό πουκάμισο– που εισέπραξαν το χειροκρότημα των δικών τους και των άλλων θεατών.Θεωρούμε πως οι παρελάσεις και οι άλλες κρατικές γιορτές όπως και οι ονοματοθεσίες οδών και οι εγκαταστάσεις μνημείων έχουν ένα βαθύ ιδεολογικό νόημα κρατικίστικης εσωτερικής γεωπολιτικής. Διαπαιδαγωγούν στην αποδοχή μιας καθεστηκυίας εικόνας που καιρός είναι τώρα να ξεκαθαρίσει και στο Δήμο μας. Προς το συμφέρον όλων. Αυτή τη φορά το ηχογραφημένο στρατιωτικό εμβατήριο που έδινε το βήμα, σαν να το «ακούσαμε» παραλλαγμένο: «περνάει ο λαός, της Ελλάδος φρουρός».
