Μέσα σε όλον αυτό τον ορυμαγδό των πολιτικών εξελίξεων μας έχει ξεφύγει κάτι πολύ σημαντικό. Κάτι που εδώ και πολλούς μήνες επισημαίνουμε: την επαναδιαπραγμάτευση στην οποία επιμένει τόσον καιρό ο Αντώνης Σαμαράς .
Η απόφαση του Γ. Παπανδρέου να πάει σε δημοψήφισμα κρίθηκε από τις αγορές ως ένα ακόμη βήμα για χρεοκοπία της Ελλάδας. Το ευρώ διαλύθηκε, τα χρηματιστήρια κατέρρευσαν και ξαφνικά το… τίναγμα των φτερών της πεταλούδας συντάραξε τις αγορές όλου του κόσμου. Οι Αμερικανοί έκαναν παρέμβαση, ο Σαρκοζί που είδε το γαλλικό χρηματιστήριο να
βουτάει, έκανε οργισμένες δηλώσεις, η Fitch μίλησε ανοικτά για χρεοκοπία που πρέπει να αντιμετωπίσουν οι Ευρωπαίοι, το ΔΝΤ απειλεί ότι δε θα δώσει την 6η δόση, τα ασιατικά χρηματιστήρια έπαθαν… ελληνική ίωση.
Μέσα σε μια ημέρα δηλαδή οι αγορές κατέρρευσαν απλά γιατί ο πρωθυπουργός μίλησε για δημοψήφισμα που κάποιοι εξέλαβαν ως προθάλαμο χρεοκοπίας.
Αν δηλαδή εδώ και τόσο καιρό η Ελλάδα έπαιζε το σημαντικό αυτό χαρτί της χρεοκοπίας της και ζητούσε επαναδιαπραγμάτευση, θα μπορούσε να πετύχει πολλά.
Είναι φανερό μετά τα όσα έγιναν χθες ότι οι αγορές και οι ξένοι ηγέτες τρέμουν στην ιδέα της χρεοκοπίας της Ελλάδας. Όχι γιατί θα έχουν απώλειες αποκλειστικά από τη σχέση τους με την ελληνική οικονομία αλλά γιατί η πτώχευση χώρας μέλους της ΕΕ θα έχει αλυσιδωτές αντιδράσεις. Το ντόμινο φοβούνται οι ξένοι διότι οι περισσότερες οικονομίες, όπως της Ιταλίας αλλά και της Γαλλίας είναι εύθραυστες, και η Ελλάδα μπορεί να τις οδηγήσει σε κατάρρευση. Αυτό ακριβώς αποδείχθηκε σήμερα. Ότι η Ελλάδα είχε και έχει ακόμη στα χέρια της ένα ισχυρό διαπραγματευτικό ατού για να πετύχει κάτι καλύτερο. Απλά η κυβέρνηση κοιμόταν τόσο καιρό.
Το περίφημο πιστόλι στο τραπέζι, ή το μπαζούκα, θα μπορούσε να το χρησιμοποιήσει η Ελλάδα σε βάρος των τρομαγμένων χωρών και αγορών, αλλά που να το καταλάβει η κυβέρνηση.
Όλα όσα ζούμε μοιάζουν με καλοστημένο θεατρικό έργο που αδυνατούμε να καταλάβουμε όλοι εμείς που είμαστε έξω από το πολιτικό παιχνίδι. Τελικά ο Γ. Παπανδρέου δεν είναι τόσο άσχετος όσο πιστεύουμε. Δείχνει να είναι πολύ καλός μαθητής στο ρόλο που του ανατέθηκε. Στο παιχνίδι αυτό δεν παίζει μόνος του, υπάρχουν κι άλλοι ηθοποιοί, κομπάρσοι και υποβολείς.
Δεν μπορεί να πήγε δηλαδή μόνος του και να ζήτησε δημοψήφισμα τινάζοντας τα πάντα στον αέρα. Έχει τη στήριξη των ξένων όσο κι αν προσπαθούν να μας πείσουν για την οργή τους. Εδώ ο πρωθυπουργός δεν πήγαινε στην… τουαλέτα χωρίς να ειδοποιήσει Μέρκελ και Σαρκοζί ή τα φιλαράκια του στην Ουάσιγκτον, θα προχωρούσε σε ένα τέτοιο απονενοημένο διάβημα;
Το γεγονός ότι με πρόσκληση της Γαλλίας πάει ο Γ. Παπανδρέου στη Σύνοδο G-20 είναι επίσης ενδεικτικό του τρόμου των ξένων μπροστά στο ενδεχόμενο της χρεοκοπίας. Και δείχνει το κακοστημένο θέατρο ότι δε γνώριζαν για τις προθέσεις του Έλληνα πρωθυπουργού. Απλά τώρα φοβούνται ότι ένα «όχι» στο δημοψήφισμα δε θα ήταν απίθανο και θα οδηγούσε σε χρεοκοπία.
Μην απορήσει, λοιπόν, κανείς αν αύριο επιστρέψει ο Γ. Παπανδρέου και μας πει ότι πέτυχε κάτι καλύτερο από τη συμφωνία που αποφασίστηκε στις Βρυξέλλες. Μην απορήσετε αν οι Ευρωπαίοι του δώσουν λίγο… τυράκι για να πάρει πίσω το δημοψήφισμα.
Και δε θα είναι καμιά κατάκτηση του πρωθυπουργού και της κυβέρνησης. Θα είναι ένα μέρος της συμφωνίας που έχει κάνει, ένα κομμάτι του παιχνιδιού που έχει στηθεί χωρίς εμείς να πάρουμε χαμπάρι.
Φυσικά, το ίδιο κακοστημένη είναι και η διαρροή από το υπουργικό συμβούλιο ότι είπε ο Παπανδρέου ότι τον πολεμούν τα τραπεζικά κι άλλα συμφέροντα. Δηλαδή ο Ταμβακάκης, ο Ράπανος, ο Σάλλας και ο Κωστόπουλος αποφάσισαν να το ρίξουν; Αστεία πράγματα.
Πρόκειται για ένα παζλ με μικρά κομματάκια στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Κάθε ένα έχει τη σημασία του κι όλα φτιάχνουν την εικόνα μιας χώρας φτωχής, υποταγμένης και χωρίς πλήρη εθνική κυριαρχία.
Προσέξτε μόνο το εξής: Ενώ η Ελλάδα υποτίθεται ότι πάει για δημοψήφισμα τον Ιανουάριο και το πολιτικό σκηνικό συνταράσσεται ο ΟΗΕ ανακοινώνει τριμερή για την επίλυση του Κυπριακού. Είναι να μην είμαστε καχύποπτοι;
