Γράφει ο κ. Πάγκαλος:
“Τα ανώνυμα blogs είναι σαν να γράφεις νύχτα στους τοίχους ένα καινούργιο σύνθημα κάθε 10 λεπτά, χωρίς να σε βλέπει κανείς και χωρίς, φυσικά, να υπογράφεις. Αυτή, ακριβώς, η ανωνυμία μετέτρεψε τα blogs από έμβλημα της ελευθερίας της έκφρασης και αδιαμεσολάβητης επικοινωνίας, στο απόλυτο σύμβολο του πιο ακραίου λαϊκισμού και συνωμοσιολογίας.”
Είναι εξαιρετικά υβριστικό τα blogs, έστω τα ανώνυμα blogs, να δέχονται μαθήματα περί λαϊκισμού και συνωμοσιολογίας από τον κ. Πάγκαλο, ένα κεντρικό εκπρόσωπο ενός κόμματος που μετέτρεψε τον λαϊκισμό και την συνωμοσιολογία στην νέα επίσημη θρησκεία της Ελλάδας.
Το ότι στα blogs υπάρχει μπόλικος λαϊκισμός και συνωμοσιολογία είναι αποτέλεσμα της γιγαντιαίας επιτυχίας του ΠΑΣΟΚ σε αυτούς του τομείς.
Πολλά blogs δεν κάνουν τίποτε άλλο παρά αναπαράγουν την πολιτική κουλτούρα της χώρας όπως διαμορφώθηκε τα τελευταία τριάντα χρόνια. Λάθος, σίγουρα ναι. Δικό τους δημιούργημα ή μια νέα μόδα; Σίγουρα όχι.
Συνεχίζει ο κ. Πάγκαλος:
Το ότι στα blogs υπάρχει μπόλικος λαϊκισμός και συνωμοσιολογία είναι αποτέλεσμα της γιγαντιαίας επιτυχίας του ΠΑΣΟΚ σε αυτούς του τομείς.
Πολλά blogs δεν κάνουν τίποτε άλλο παρά αναπαράγουν την πολιτική κουλτούρα της χώρας όπως διαμορφώθηκε τα τελευταία τριάντα χρόνια. Λάθος, σίγουρα ναι. Δικό τους δημιούργημα ή μια νέα μόδα; Σίγουρα όχι.
Συνεχίζει ο κ. Πάγκαλος:
“Η ανωνυμία των blogs δικαιολογείται με το επιχείρημα του φόβου: ο απλός πολίτης γράφει ανώνυμα γιατί (υποτίθεται ότι) η εξουσία καραδοκεί για να τον κυνηγήσει. Ετσι καλλιεργείται η ρουφιανιά και καθαγιάζεται η μαύρη κουκούλα. Οποιοσδήποτε μπορεί ανώνυμα να γράφει ό,τι θέλει χωρίς να έχει καμία ευθύνη ούτε γι’ αυτό που γράφει ούτε για τον τρόπο που το γράφει. Ο δημόσιος λόγος των blogs είναι ο χειρότερος βιαστής της ελληνικής γλώσσας.”
Η ανωνυμία των blogs δικαιολογείται ειδικά στην Ελλάδα που οι νόμοι που έχει φτιάξει η πολιτική τάξη για να προστατεύει τις ανομίες της είναι σκανδαλώδεις. Καταρχήν, ο νόμος περί ευθύνης υπουργών, ο τυποκτόνος νόμος περί «συκοφαντικής δυσφήμισης», ο έλεγχος της δικαστικής εξουσίας από την εκτελεστική, και φυσικά η ειδική σχέση αρκετών ΜΜΕ και εξουσίας μέσων των κρατικών προμηθειών δεν αφήνουν και πάρα πολλές διόδους ελευθεροτυπίας. Η ανωνυμία είναι απαραίτητη και θεμιτή παρά τις παρενέργειές της.
“Ο Δούρειος Ιππος που οδηγεί στην καταστροφή εφημερίδων είναι η εσχάτως αποκτηθείσα συνήθεια, ειδικά νεαρών δημοσιογράφων, οι οποίοι αντιμέτωποι με τον τρόμο της λευκής σελίδας (ή, μάλλον, της λευκής οθόνης του υπολογιστή), καταφεύγουν στην άκριτη συρραφή «ειδήσεων» από τα blogs για να γράψουν το «άρθρο» τους”
Ο Δούρειος Ίππος για την καταστροφή των εφημερίδων είναι οι ίδιες και οι κακές συνήθειές τους. Καταρχήν καμία ελληνική εφημερίδα δεν έχει κάνει έστω και μια στοιχειωδώς σοβαρή προσπάθεια για να επιβιώσει στις νέες οικονομικές και τεχνολογικές συνθήκες.
Επίσης οι ελληνικές εφημερίδες για δεκαετίες τώρα έχουν ενστερνιστεί όλα αυτά για τα οποία ο κ. Πάγκαλος κατηγορεί τα blogs, δηλαδή λαϊκισμό, συνωμοσιολογία, κομματισμός, έλλειψη εγκυρότητας κτλ.
“Σήμερα, το καλύτερο δίκτυο blogs (πάντα ανώνυμο) το διαθέτουν διάφοροι εκβιαστές και οι ακροδεξιοί που δεν έχουν αποδεχθεί τα κοινοβουλευτικά πλαίσια. Και αυτό γίνεται στο όνομα της ελευθερίας της έκφρασης. Το υπάρχον νομοθετικό πλαίσιο δεν υποχρεώνει ούτε καν την αναγραφή του ονόματος του διαχειριστή ενός blog. Αν κάποιος κερδίζει τελικά από την ανωνυμία είναι οι εκβιαστές, όχι οι πολίτες. Τα ανώνυμα blogs δεν είναι «δημοσιογραφία των πολιτών», αλλά «δημοσιογραφία των εκβιαστών».”
Η πιο επικίνδυνη ελληνική ιστοσελίδα είναι αυτή του Athens Indymedia όπου στεγάζεται σε ελληνικό πανεπιστήμιο με τα χρήματα του Έλληνα φορολογούμενου. Εκεί, στοιχεία πολιτών με διευθύνσεις και όλα τα σχετικά δημοσιεύονται ώστε οι επιθέσεις του αριστερού παρακράτους να είναι στοχευμένες.
Η όλη επιχείρηση είναι δυνατή επειδή ο κ. Πάγκαλος και αρκετοί συνάδελφοι του ψήφισαν την δεκαετία του 80 τον περιβόητο νόμο περί πανεπιστημιακού ασύλου και μια σειρά άλλων νόμων που δημιούργησαν την υπάρχουσα κατάσταση.
Όσο για εκβιασμούς, αν μετά από τόσα χρόνια στην πολιτική δεν το έχει προσέξει ο ίδιος, θα τον παροτρύναμε να δώσει μια ματιά σε συγκεκριμένα πρωτοσέλιδα, για παράδειγμα, και να δει ποιος, πότε και από ποιον στοχοποιείται και ίσως τότε να έβγαζε μερικά συμπεράσματα περί εκβιασμών.
Αλλά ο κ. Πάγκαλος δεν μπορεί να μας δείξει καμία πρόοδο στην καταπολέμηση της διαφθοράς από δημόσιους λειτουργούς, καμία πρόοδο στην δημιουργία ενός υγιούς τομέα παραδοσιακών ΜΜΕ, καμία πρόοδο στις απλές λειτουργίες που θα περίμενε κάποιος από ένα δημόσιο τομέα.
Αλλά, τώρα, το κράτος που δεν μπορεί να μαζεύει τα σκουπίδια και να προστατεύει τα σύνορα θα επεκτείνει την εξουσία του αποφασίζοντας το τι είναι πρέπον για μας να διαβάζουμε διαδικτυακά.
Αυτό το κράτος που καθημερινά αναπαράγει τις σχέσεις διαφθοράς, λαϊκισμού και εκβιασμού, τώρα θα λογοκρίνει και το διαδίκτυο για να μας προστατεύσει από την διαφθορά, τον λαϊκισμό και τον εκβιασμό. Αυτά μόνο ένας Πάγκαλος θα μπορούσε να τα γράψει.
