Πέμπτη 15 Νοεμβρίου 2012

Επιτέλους κάτι θετικό...


Η συμφωνία COSCO – HP – ΤΡΑΙΝΟΣΕ αποτελεί το πρώτο χειροπιαστό θετικό δείγμα της κατεύθυνσης που πρέπει να ακολουθηθεί για να έχουμε σύντομα ευχάριστα νέα από το μέτωπο της ανάπτυξης. Ως τέτοιο, θα πρέπει να χαιρετηθεί από όλους τους Έλληνες ανεξαρτήτως κομματικής και ιδεολογικής τοποθέτησης. Τα εύσημα αυτής της πρώτης συμφωνίας – θετικής ψήφου για το μέλλον της ελληνικής οικονομίας θα πρέπει να αποδοθούν στην κυβέρνηση και περισσότερο στον Πρωθυπουργό προσωπικά.
 Να σημειώσουμε επίσης την απόφαση (άλλη θετική ψήφος!) της πολυεθνικής Unilever να ξεκινήσει την παραγωγή στην Ελλάδα 110 κωδικών προϊόντων της που απευθύνονται στην εγχώρια αγορά και εισάγονταν μέχρι τώρα από την Ευρώπη. Η παραγωγή αυτών των προϊόντων θα γίνονται από ελληνικές  εταιρείες με αποτέλεσμα την διατήρηση των υφιστάμενων θέσεων εργασίας και το άνοιγμα καινούριων.

Αυτά τα δύο οικονομικά «γεγονότα» είναι η πρώτη ένδειξη ότι η Ελλάδα θα μπορούσε να γίνει πόλος έλξης ξένων επενδύσεων σε τομείς όπου έχει ανταγωνιστικό πλεονέκτημα, αρκεί να αλλάξει ο τρόπος που η κρατούσα πολιτική και  κοινωνική άποψη προσλαμβάνει την επιχειρηματικότητα και την έννοια του κέρδους και της επένδυσης κεφαλαίου. Η Ελλάδα πάντως, λόγω θέσης, υποδομών, καιρικών συνθηκών, εκπαιδευμένου εργατικού δυναμικού και μειωμένου μισθολογικού κόστους, θα μπορούσε εύκολα να γίνει η κύρια είσοδος αγαθών και εμπορευμάτων από την Ασία και την άπω Ανατολή προς την Ευρώπη παίρνοντας την «μπουκιά» από το στόμα λιμανιών της Ολλανδίας, της Γαλλίας και της Γερμανίας που ελάχιστα ανταγωνιστικά μπορούν να σταθούν απέναντι σε δικά μας λιμάνια.
Πεδίο δόξης λαμπρό ανοίγεται λοιπόν στον τομέα των Logistics αλλά και της παραγωγής αγαθών οικιακής χρήσης και «ελαφρών» χημικών. Ένας άλλος τομέας που αναμένεται να «πάρει σειρά» είναι ο Ιατρικός Τουρισμός, για τον οποίο η χώρα μας έχει έτοιμο όλο το «πακέτο» (ειδικευμένους επιστήμονες υψηλού επιπέδου, υποδομές, ήλιο – βουνό και θάλασσα, ανταγωνιστικές τιμές) αλλά μέχρι τώρα, βαριές γραφειοκρατικές αγκυλώσεις και συμφέροντα συντεχνιών δεν επέτρεπαν την ανάπτυξη ανάλογων επιχειρηματικών πρωτοβουλιών.
Η ανάπτυξη είναι μια δύσκολη και ευαίσθητη διαδικασία αλλά λένε πως για όλα τα πράγματα η αρχή είναι το ήμισυ του παντός. Και αυτή η αρχή φαίνεται πως γίνεται πια  πραγματικότητα. Το μέγεθος των εταιρειών που εμπλέκονται στις πρώτες αυτές συμφωνίες, καθώς και οι τομείς ενδιαφέροντος αυτοί καθ’ εαυτοί, μας δίνουν το δικαίωμα να ελπίζουμε βάσιμα πως θα υπάρξει και συνέχεια. Αρκεί κάποιοι να μην βγουν ξανά στα κάγκελα, υπονομεύοντας κάθε επένδυση, φορώντας τον μανδύα του «ντεμέκ» υπερασπιστή του δίκιου των εργαζομένων και του δήθεν θεματοφύλακα της εθνικής περιουσίας και των «ασημικών» του κράτους. Από αριστερή φρασεολογία  έχουμε χορτάσει τις τελευταίες δεκαετίες, εκείνο που μας λείπει είναι οι δουλειές και οι επενδύσεις των ξένων και ντόπιων επιχειρηματιών τις οποίες αυτή η αριστερή φρασεολογία και η πρακτική του κάγκελου και των διαρκών «συνδικαλιστικών» γυμναστικών έχουν εξοβελίσει εντελώς από την Πατρίδα μας.