Την Δευτέρα 2 Ιανουαρίου 2012
στη Θεοφάνειο Αίθουσα Tέχνης (Η ΑΙΘΟΥΣΑ ΘΕΡΜΑΙΝΕΤΑΙ!!!)
η ΚΛΠ συνεχίζει τις προβολές της 8.00-10.00 και 10.00-12.00
και αφού σας ευχηθεί τα καλύτερα για τον νέο χρόνο
σας παρουσιάζει την ταινία του Wim Wenders
Η διάσημη πρωτοπόρος στο αντικείμενό της πέθανε στις 30 Ιουνίου 2009 σε ηλικία 69 ετών, και αποκαλούνταν η «μεγάλη κυρία» του σύγχρονου γερμανικού χορού, με μοναδικό εξπρεσιονιστικό στυλ, το οποίο αρχικά είχε προκαλέσει αντιδράσεις, προτού αναγνωριστεί παγκοσμίως
στη Θεοφάνειο Αίθουσα Tέχνης (Η ΑΙΘΟΥΣΑ ΘΕΡΜΑΙΝΕΤΑΙ!!!)
η ΚΛΠ συνεχίζει τις προβολές της 8.00-10.00 και 10.00-12.00
και αφού σας ευχηθεί τα καλύτερα για τον νέο χρόνο
σας παρουσιάζει την ταινία του Wim Wenders
Pina Bausch
(Βραβείο καλύτερου Ντοκυναντέρ Γερμανικών ταινιών 2011)
Ο Δημήτρης Δανίκας έγραψε για την ταινία
Μία απότις πιο µαγικές στιγµές που µας χάρισε τελευταία ο κινηµατογράφος!
Μία απότις πιο µαγικές στιγµές που µας χάρισε τελευταία ο κινηµατογράφος!
Η ΠίναΜπάους λοιπόν (1940-2009), η κορυφαία χορεύτρια και χορογράφος που σχεδόν ανέτρεψετη συµµετρία και την κλασική οµορφιά των Μπολσόι. Αυτή η γερµανική θηλυκή καιδηµιουργική ιδιοφυΐα αφού πρώτα προσγείωσε τη χορευτική έκφραση στο πεζοδρόµιοτης καθηµερινότητας, στη συνέχεια (κι αυτή είναι η µέγιστη προσφορά της)απογείωσε κάθε ανθρώπινο σωµατότυπο στον ουρανό. Σκεφτείτε το αυτό.
Μια Γερµανίδα, απόγονος του υπέρτατου ρατσισµού περί ανωτερότητας της λευκής φυλής,συγκεντρώνει στο χορευτικό της συγκρότηµα καµιά εικοσαριά αίλουρους τηςχορευτικής τέχνης απ’ όλα τα γεωγραφικά σηµεία του γήινου σύµπαντος. Από Ελλάδακαι Ιαπωνία µέχρι Βραζιλία, Ρωσία και Ιταλία. Ταυτόχρονα, κωδικοποιεί το µέσακαι το έξω των ανθρώπινων σχέσεων µετατρέποντας έτσι τη γλώσσα του σώµατος σεεργαλείο όχι µόνο απόλαυσης αλλά και αποκωδικοποιητή κάθε κυττάρου τού «είναι»µας.
Από τουςπιο προνοµιούχους είναι ο θεατής που θα λάβει αντίδωρα της µέγιστης τέχνης τηςΠίνα Μπάους και της εξαιρετικής σκηνοθεσίας του Βιµ Βέντερς. Πληµµυρίδαχορογραφιών, θεσπέσιων µουσικών ήχων και εξαίρετων χορευτών.
Από τουςπιο προνοµιούχους είναι ο θεατής που θα λάβει αντίδωρα της µέγιστης τέχνης τηςΠίνα Μπάους και της εξαιρετικής σκηνοθεσίας του Βιµ Βέντερς. Πληµµυρίδαχορογραφιών, θεσπέσιων µουσικών ήχων και εξαίρετων χορευτών.
Η Πίνα Μπάους γεννήθηκε το 1940 στο Ζόλινγκεν της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας και ήδη σε ηλικία 14 χρόνων ξεκίνησε να σπουδάζει δίπλα στον περίφημο δάσκαλο Κουρτ Γιός, ο οποίος σημάδεψε την πορεία της στη σχολή Folkwang του Έσεν και αργότερα στη σχολή Juilliard School της Νέας Υόρκης. Το 1962 επέστρεψε στη Γερμανία και μόλις έξι χρόνια αργότερα, ξεκίνησε να χορογραφεί διχάζοντας στην αρχή το κοινό, το οποίο όμως αργότερα τη λάτρεψε κυριολεκτικά. Στη δεκαετία του ‘70 οι χορογραφίες της έδιναν ακόμα πολύ χρόνο στο χορό, στη συνέχεια εμπλούτιζε τις παραστάσεις της ολοένα και περισσότερο με λόγο και τραγούδι.
Παραστάσεις όπως η ‘Ιεροτελεστία της Άνοιξης’ του Στραβίνσκυ άφησαν εποχή. Συνήθιζε να δίνει τις πρεμιέρες της τον Μάιο ή τον Ιούνιο με παραστάσεις που δεν είχαν ακόμα τίτλο. Το έργο ήταν ακόμα υπό διαμόρφωση και στη συνέχεια με την πάροδο ορισμένων παραστάσεων αποκτούσε και τίτλο.
Στην Πίνα Μπάους, η οποία απέφευγε τα ΜΜΕ και τις συνεντεύξεις, είχαν απονεμηθεί δεκάδες διακρίσεις με σημαντικότερη το 2007 το βραβείο Κιότο, το οποίο θεωρείται το Νόμπελ των τεχνών καθώς και το Χρυσό Λιοντάρι στην Μπιενάλε της Βενετίας.
Παραστάσεις όπως η ‘Ιεροτελεστία της Άνοιξης’ του Στραβίνσκυ άφησαν εποχή. Συνήθιζε να δίνει τις πρεμιέρες της τον Μάιο ή τον Ιούνιο με παραστάσεις που δεν είχαν ακόμα τίτλο. Το έργο ήταν ακόμα υπό διαμόρφωση και στη συνέχεια με την πάροδο ορισμένων παραστάσεων αποκτούσε και τίτλο.
Στην Πίνα Μπάους, η οποία απέφευγε τα ΜΜΕ και τις συνεντεύξεις, είχαν απονεμηθεί δεκάδες διακρίσεις με σημαντικότερη το 2007 το βραβείο Κιότο, το οποίο θεωρείται το Νόμπελ των τεχνών καθώς και το Χρυσό Λιοντάρι στην Μπιενάλε της Βενετίας.
Η διάσημη πρωτοπόρος στο αντικείμενό της πέθανε στις 30 Ιουνίου 2009 σε ηλικία 69 ετών, και αποκαλούνταν η «μεγάλη κυρία» του σύγχρονου γερμανικού χορού, με μοναδικό εξπρεσιονιστικό στυλ, το οποίο αρχικά είχε προκαλέσει αντιδράσεις, προτού αναγνωριστεί παγκοσμίως