του Κώστα Ροδινού
«O ελληνικός λαός απαλλάχθηκε από τον βραχνά της χρεοκοπίας», δήλωσε, χωρίς αιδώ, ο κ. Παπανδρέου στο υπουργικό συμβούλιο. Υποτίθεται ότι από τον βραχνά αυτό απαλλαχθήκαμε με το Μνημόνιο. Τι μεσολάβησε και πρέπει ν’ απαλλαγούμε, εκ νέου;
Κατ’ αρχήν μεσολάβησαν 14 μήνες καταστροφικής διακυβέρνησης. Ό,τι σχεδίασαν έπεσε έξω. Ό,τι εφήρμοσαν δεν έφερε αποτελέσματα. Ο προϋπολογισμός εκτός στόχων, η ανεργία καλπάζει, η ύφεση αντί να ρηχαίνει, όπως κόμπαζε ο πρώην πλέον υπουργός οικονομικών, βαθαίνει και το χρέος διογκούνται, αντί να μειώνεται. Και όλα αυτά παρά τη δρακόντεια φορολογία και τις οριζόντιες περικοπές. Θα ζητήσει κάποιος, επιτέλους, συγνώμη για μια πολιτική, που ενώ ο λαός υποβάλλεται σε θυσίες, δεν φέρνει αποτελέσματα;
Γιατί πανηγυρίζουν;
Έμαθα ότι οι υπουργοί υπεδέχθησαν τον πρωθυπουργό χειροκροτούντες! Όπως αρμόζει σε μια κωμική παράσταση! Αντί να κομπορρημονούν, ας μας εξηγήσουν: Ένα χρόνο τώρα μας λένε ότι «αυτό είναι το μνημόνιο και δεν επιδέχεται διαπραγμάτευσης»! Και τι έκαναν στη Σύνοδο Κορυφής οι Ευρωπαίοι ηγέτες; Μείωσαν το επιτόκιο δανεισμού, επιμήκυναν τον χρόνο αποπληρωμής, μας έδωσαν και περίοδο χάριτος!
Αν είχαμε μια κυβέρνηση, που θα διαπραγματευόταν σοβαρά, μπορεί και να μας δάνειζαν με τα επιτόκια της ….Γερμανίας!!! Άρα κάποιος μας δούλευε όλο αυτόν τον καιρό! Και συκοφαντούσαν τον Σαμαρά που από πέρυσι φωνάζει για την ανάγκη επαναδιαπραγμάτευσης.
Στοιχηματίζω από τώρα, το υβριδικό αυτοκίνητο του κ. Παπανδρέου, ότι το Φθινόπωρο (αν είναι ακόμα στην εξουσία) θα μειώσουν και τους φορολογικούς συντελεστές!
Στοιχηματίζω, επίσης, ότι η προτεραιότητα από πλευράς ΕΕ θα δοθεί στην ανάπτυξη και τις επενδύσεις για την ταχύτερη επανεκκίνηση της οικονομίας. Να θυμίσω, ότι σχεδόν δυό χρόνια στην εξουσία και ο κ. Παπανδρέου μόνο …γκάφες έχει να επιδείξει στον τομέα της ανάπτυξης!
Μείωση του χρέους
Πανηγυρίζουν, λέει, γιατί πέτυχαν τη μείωση του χρέους! Μάλιστα! Αλλά ποια μείωση;
Ο Σαρκοζί μίλησε για περιορισμό του χρέους κατά 24% του ΑΕΠ, δηλαδή 54 δις ευρώ!
Ο κ. Παπανδρέου εκτίμησε τη μείωση του χρέους στα 26 δις ευρώ.
Ο κ. Βενιζέλος δεν έδωσε συγκεκριμένη απάντηση!
Τελικά πόσο μειώνεται το χρέος μας; Α, Β ή δεν ξέρω, δεν απαντώ; Για να ξέρουμε γιατί μιλάμε. Και πώς θα προέλθει αυτή η μείωση; Από τη συμμετοχή των ιδιωτών, το μειωμένο επιτόκιο, ή από την «αξιοποίηση της περιουσίας του δημοσίου», η οποία μάλιστα κατά την κα Μέρκελ είναι και πολύ μεγάλη; Γιατί μπορεί στο τέλος όλη η μείωση, αν προέλθει, να είναι από την εκποίηση της περιουσίας του δημοσίου!
Το χρέος μας δεν μειώθηκε αυτομάτως. Μπορεί να μειωθεί, αν συντρέξουν κάποιες προϋποθέσεις. Στο αν βρισκόμαστε ακόμα!
Πως μειώνεται το χρέος;
Να το εξηγήσουμε απλά. Για να μειωθεί το δημόσιο χρέος, πρέπει ν’ αρχίσουμε να παράγουμε πλεονάσματα. Όσο παράγουμε ελλείμματα, αυξάνεται το χρέος.
Με την πολιτική του κ. Παπανδρέου, το ελληνικό δημόσιο χρέος έφτασε σήμερα περίπου στο 160% του ΑΕΠ (και βγαίνει αυξανόμενο). «Ας υποθέσουμε ότι η Ελλάδα χρειάζεται 25 χρόνια για να το επαναφέρει στα όρια του Μάαστριχτ (60%). Αν το πραγματικό επιτόκιο στο ελληνικό χρέος ήταν 4% (περίπου αυτό που πληρώνει για την έκτακτη βοήθεια που δέχτηκε), και το ΑΕΠ της αυξάνονταν κατά 2% (μέσο όρο), θα χρειάζονταν ένα πρωτογενές δημοσιονομικό πλεόνασμα ύψους 5.7% για κάθε χρόνο στα επόμενα 25 χρόνια. Αυτό θα ήταν ένα αβάσταχτο βάρος, και θα καταδίκαζε την Ελλάδα σε μόνιμη ύφεση και σε κοινωνικές αναταραχές….
Το συμπέρασμα είναι ξεκάθαρο: Το χρέος της Ελλάδας πρέπει να μειωθεί. Αυτό θα μπορούσε να γίνει με δυο τρόπους. Ή να μειωθούν αισθητά τα επιτόκια που πληρώνει η χώρα, ή να μειωθεί η ονομαστική αξία του χρέους της. Ακόμη και με γερμανικού τύπου επιτόκια, η Ελλάδα θα χρειάζονταν πλεόνασμα 2% του ΑΕΠ της, κάτι που είναι δύσκολο. Και με την ονομαστική αξία του χρέους της αναλλοίωτη, η ψυχολογική διάθεση όπως και οι επενδύσεις θα συνέχιζαν να είναι χαμηλές.
Η εναλλακτική λύση είναι να μειωθεί η ονομαστική αξία του ελληνικού χρέους. Η απαιτούμενη μείωση είναι σημαντική. Το σβήσιμο του μισού δημόσιου χρέους, θα το άφηνε στο 80% του ΑΕΠ, ποσοστό υψηλότερο απ αυτό της Ισπανίας.
Η οποιαδήποτε συζήτηση για «κουρέματα» των ιδιωτών επενδυτών, πυροδοτεί φόβους για μετάδοση της κρίσης. Οι αγορές όμως ήδη θεωρούν πιθανή μια ελληνική χρεοκοπία. Οι οίκοι αξιολόγησης έχουν εδώ και πολύ καιρό χαρακτηρίσει τα ελληνικά ομόλογα ως σκουπίδια, και σήμερα κάνουν κάτι ανάλογο σε αυτά της Πορτογαλίας, και της Ιρλανδίας. Τα αυξανόμενα σπρέντς των Ισπανών και των Ιταλών, αποδεικνύουν πως η μεταδοτικότητα άρχισε ήδη, ακόμη και χωρίς μια επίσημη χρεοκοπία της Ελλάδας.
Η ΕΕ ελπίζει πως ο μηχανισμός έκτακτης στήριξης θα επιτρέψει στην Ελλάδα να αγοράσει η ίδια με έκπτωση το χρέος της στη δευτερογενή αγορά. Η εμπειρία όμως του παρελθόντος μας δείχνει πως αυτό δεν είναι πανάκεια. Ο λόγος είναι απλός. Όσο μειώνεται το χρέος, η τιμή του αυξάνεται στη δευτερογενή αγορά, μειώνοντας έτσι τα όποια οφέλη του δανειολήπτη. Η καλύτερη λύση θα ήταν να ανταλλαγούν τα παλιά ελληνικά ομόλογα με ευρωομόλογα, στηριζόμενα από την εμπιστοσύνη ολόκληρης της ευρωζώνης.» Παρέθεσα αυτήν επιχειρηματολογία γιατί είναι ενός ανθρώπου που ξέρει καλύτερα πολλών άλλων. http://www.antinews.gr/2011/07/23/114407/
Απλώς μετέθεσαν το πρόβλημα για αργότερα!
Στο Συμβούλιο Κορυφής δόθηκε μια πολιτική λύση. Είτε επειδή δεν μπορούσαν, είτε δε ήθελαν, είτε φοβόταν να λύσουν το πρόβλημα, το …μετέθεσαν στις καλένδες!
«Το ελληνικό Δημόσιο ξαλαφρώνει μέχρι το 2020 από τα χρεολύσια που θα έπρεπε να πληρώσει κατά τις λήξεις των ομολόγων αξίας 135 δισ. ευρώ που έχουν στα χέρια τους οι ιδιώτες.
Από την άλλη ξαλαφρώνει και από τις εξοφλήσεις των δανείων του Μηχανισμού (Ε.Ε. και ΔΝΤ), καθώς και αυτά μεταφέρονται τουλάχιστον μετά από 15 χρόνια, δηλαδή μετά το 2026.
Το χρέος μεταφέρεται στο μέλλον και δεν επιλύεται το πρόβλημα.
Οσο δε για τα δυο νέα δάνεια συνολικού ύψους 219 δισ. ευρώ, που μπορεί να εξοφληθούν μέχρι και το 2050 (!), καθώς στο νέο δάνειο 109 δισ. ευρώ δεν εντάσσονται τα υπόλοιπα 45 δς ευρώ του αρχικού δανείου, όπως τόνισε ο υπουργός Οικονομικών, παρά τις αντίθετες δηλώσεις της Ε.Ε. ότι στο νέο δάνειο των 109 δισ. συμπεριλαμβάνονται και τα υπόλοιπα 45 δισ. ευρώ του πρώτου δανείου. Ουσιαστικά μέχρι το 2050 θα έχουμε τον οικονομικό έλεγχο από Ε Ε. και ΔΝΤ.» (http://www.enet.gr/?i=news.el.politikh&id=295725)
Αυτό, λοιπόν, είναι το επίτευγμα για το οποίο χειροκροτούσαν τον κ. Παπανδρέου!
Και τώρα τι γίνεται;
Το έχουμε γράψει πολλές φορές. Η Ελλάδα είχε πρόβλημα χρέους και το 2009. Παρά τους «τιτανικούς» και τις «εντατικές», παρά την κυβερνητική ανικανότητα και την πρωτοφανή ολιγωρία, οι αγορές μέχρι και τις αρχές του 2010 συνέχιζαν να μας δανείζουν, περιμένοντας κάποια μέτρα από την Κυβέρνηση. Όταν κατάλαβαν με ποιους είχαν να κάνουν, μας έδωσαν και καταλάβαμε.
Ένα χρόνο τώρα, παρά το …σωτήριο μνημόνιο, όλα τα οικονομικά μεγέθη της χώρας επιδεινώνονται και η διεθνής μας θέση εξασθενεί δραματικά.
Άρα, η πολιτική που ακολουθείται είναι λάθος. Και όταν μια κυβέρνηση επιμένει σ’ ένα λάθος είναι επικίνδυνη.
Γιατί με την κυβέρνηση Παπανδρέου το έργο έχει ως εξής:
Σε λίγο θ’ αρχίσουν οι εκβιασμοί για την έκτη δόση.
Μετά θα έρθει το νέο Μνημόνιο.
Επειδή οι στόχοι δεν θα επιτευχθούν, θα χρειαστούν νέα μέτρα
Και πάει λέγοντας για την έβδομη δόση…
Πολύ φοβούμαι ότι μας θέλουν χρεωμένους.
Και μια χρεωμένη Ελλάδα, είναι μια ευάλωτη και αδύναμη Ελλάδα..
Επομένως, η χώρα έχει ανάγκη από μια άλλη πολιτική, με έμφαση στην ανάπτυξη. Και αυτήν την πολιτική δεν μπορεί, ή δεν θέλει να την εφαρμόσει ο κ. Παπανδρέου.
