Η “επιλεκτική χρεοκοπία” δεν είναι πραγματική κατάσταση, αλλά βαθμίδα αξιολόγησης των ελληνικών ομολόγων, επαναλαμβάνει από προχθές ο Ευάγγελος Βενιζέλος. Και κάθε δύο προτάσεις, κολλάει από πίσω ότι “δεν πρέπει να χάσουμε την ψυχραιμία μας”. Άντε και την διατηρήσαμε. Πόσο απέχει πραγματικά αυτή η “επιλεκτική” από την σκέτη “χρεοκοπία”;
O κύριος Βενιζέλος παρέλαβε από τον προκάτοχό του Γιώργο Παπακωνσταντίνου, που εσχάτως ασχολείται με τη νομιμοποίηση των αυθαιρέτων, μία μαύρη τρύπα...να! 4,5 δις ευρώ έχουμε πέσει έξω στην εκτέλεση του προϋπολογισμού, λόγω της υπέρβασης δαπανών και της υστέρησης εσόδων, το πρώτο εξάμηνο του 2011.
Ο νέος υπουργός Οικονομικών μπορεί να μην ευθύνεται για όσα προηγήθηκαν, αλλά είναι αυτός που καλείται να τα βγάλει πέρα με τον ξεχειλωμένο λογαριασμό από δω κι εμπρός. Είναι τόσο δύσκολο, ώστε μοιάζει ευκολότερο να ξεκινήσει ο κύριος Βενιζέλος από αύριο δίαιτα και να υποσχεθεί ότι θα έχει κοιλιακούς “φέτες” στο τέλος του χρόνου.
Το μεγάλο του πρόβλημα είναι πως παρέλαβε μία κατάσταση που έχει ήδη ξεφύγει από τον έλεγχό του. Εντελώς. Η εικόνα που μεταφέρουν για την έκτακτη συνεδρίαση του Eurogroup στις Βρυξέλλες της περασμένης Δευτέρας οι Έλληνες ανταποκριτές, είναι αποκαλυπτική: στο τραπέζι όλοι ανεξαιρέτως οι ομόλογοι του κυρίου Βενιζέλου πήραν θέση υπέρ της συμμετοχής των ιδιωτών στον μηχανισμό χρηματοδότησης του ελληνικού χρέους. Ο Πρόεδρος της ΕΚΤ ήταν ο μοναδικός που ψέλλισε ότι θέλει να καταγραφεί η διαφωνία του. Τί ακριβώς θα μπορούσε να διαπραγματευθεί υπό αυτές τις συνθήκες ο κύριος Βενιζέλος; Για να προλάβει τα χειρότερα, έσπευσε να δηλώσει στους συνομιλητές του ότι η Αθήνα δεν είναι διατεθειμένη να συζητήσει αυτή την “επιλεκτική χρεοκοπία”, εάν δεν διασφαλιστεί μία σοβαρή επιμήκυνση και χαμηλότερα επιτόκια δανεισμού, σε συνδυασμό με μία ισχυρή εγγύηση της χρηματοδότησης των ελληνικών τραπεζών για όσο διάστημα απαιτηθεί. Η κουβέντα σταμάτησε κάπου εκεί, επειδή ακριβώς απέναντί του δεν είχε συνομιλητές εξουσιοδοτημένους να μπουν σε τέτοια συζήτηση. Ο Ολλανδός υπουργός δεν κρατήθηκε, όμως. Έσκασε στους δημοσιογράφους το παραμύθι για την επιλεκτική χρεωκοπία και από εκείνη την ώρα κινούμαστε στον αστερισμό της. Ο Έλληνας υπουργός παλεύει να καθησυχάσει τον κόσμο, ο Βέλγος υπουργός “άδειασε” τον Ολλανδό, αλλά η ουσία είναι μία: το θέμα έπεσε στο τραπέζι.
Το ακόμη μεγαλύτερο πρόβλημα του κυρίου Βενιζέλου είναι η παγερή αδιαφορία που δείχνουν οι Ευρωπαίοι συνομιλητές του για τις παρενέργειες που μπορεί να προκαλέσει κάθε αναφορά περί “χρεοκοπίας” στο εσωτερικό της χώρας. Για παράδειγμα, χθες βγήκε από το πουθενά ο επικεφαλής της PIMCO – δηλαδή του μεγαλύτερου παγκοσμίως διαχειριστή κεφαλαίων, γερμανικής προέλευσης – και δήλωσε πως αν του τηλεφωνούσε από την Ελλάδα η...μαμά του και τον ρωτούσε τί να κάνει με τις καταθέσεις της, εκείνος θα της προέτρεπε να τις πάρει από την τράπεζα. Ο μεγάλος φόβος είναι να ξυπνήσουμε πράγματι ένα πρωί και να δούμε ουρές έξω από τις τράπεζες, από πανικόβλητους ανθρώπους που θα κάνουν μαζικές αναλήψεις. Αν αυτό συμβεί, θα είναι κανονική χρεωκοπία. Και μαζί μας θα έχει χρεοκοπήσει ολόκληρο το ευρωπαϊκό οικοδόμημα.
