«Όσοι νόμισαν ότι θα κατασκευάσουν ένα βολικό ένοχο για να ξεγελάσουν για μια ακόμη φορά το λαό έκαναν λάθος». Αυτό δήλωσε ο Άκης Τσοχατζόπουλος χθες, από το βήμα της Βουλής.
Είχε ενδιαφέρον η ομιλία του άλλοτε alter ego του Ανδρέα Παπανδρέου. Όχι τόσο για όσα διάβασε. Αλλά και για όσα παρέλειψε να διαβάσει, αν και αποτελούσαν μέρος του γραπτού κειμένου που είχε ετοιμάσει. Όλως τυχαία, τα περισσότερα αφορούσαν στη θέση του στο κόμμα, αλλά και στην ιστορική διαδρομή του στο πλευρό του ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ.
Μία γρήγορη ματιά στο γραπτό του αποκαλύπτει ποιους εννοούσε. Πρόκειται για την «κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ» όπως γράφει, που έχει σήμερα σκοπό «την εξόντωση κάποιων και τη διάσωση κάποιων άλλων».
Ανακύπτουν αρκετά ερωτήματα.
Πρώτον, γιατί το ΠΑΣΟΚ να αναζητεί ενόχους; Απαντά ο ίδιος ο Άκης, αν και πάλι δεν «πρόλαβε» να διαβάσει το σχετικό απόσπασμα στην 40λεπτη ομιλία του στη Βουλή: οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ το κάνουν αυτό «δήθεν ανταποκρινόμενοι στο πραγματικό λαϊκό αίτημα για κάθαρση στο δημόσιο βίο». Με απλά λόγια, υπό την αφόρητη πίεση της κοινής γνώμης για «αίμα». Όπως δήλωσε άλλωστε κι ο ίδιος ο Γιώργος Παπανδρέου, ακριβώς 11 μήνες πριν τον Άκη, ήρθε η ώρα «να δώσουμε οξυγόνο στο πολιτικό σύστημα, χτυπώντας τη διαφθορά, ακόμα κι αν πρέπει να ματώσουμε».
Δεύτερον, γιατί είναι «βολικός» ένοχος ο Άκης; Καταρχήν, γιατί είναι πολιτικός του χτες. Πρώην αναπληρωτής πρωθυπουργός, πρώην υπουργός, πρώην γραμματέας του ΠΑΣΟΚ, πρώην βουλευτής, σε όλα πρώην. Οι κλυδωνισμοί που θα δημιουργήσει η καταδίκη του στο κυβερνητικό στρατόπεδο φαντάζουν μάλλον αμελητέοι σε σχέση με το πρόβλημα νομιμοποίησης που θα δημιουργούσε η καταδίκη ενός άλλου παλαιού «πρωτοκλασάτου» που είναι και σήμερα μέλος της κυβέρνησης, όπως ο αξιότιμος Αντιπρόεδρος Θόδωρος Πάγκαλος, ή κάποιου που είναι έστω ακόμη βουλευτής, όπως η αξιότιμη κυρία Βάσω Παπανδρέου.
Όλα στο φως, «ακόμη κι αν πρέπει να ματώσουμε» δηλώνει με προσποιητό θάρρος ο πρωθυπουργός. Ωστόσο, η συνταγή μοιάζει με ματζούνι της απελπισίας. Το ΠΑΣΟΚ του 2011 τρεκλίζει. Δυσκολεύεται ακόμη και να σταθεί πια, ένα κουρασμένο, φθαρμένο και γερασμένο σώμα που βαριανασαίνει με λιγοστό οξυγόνο. Και το γιατροσόφι; Ο Άκης. Σαν «πράσινη βδέλλα», να κάνει το κόμμα να ματώσει λίγο, αλλά μόνο τόσο όσο χρειάζεται για να γίνει και πάλι καλά.
Η τυφλή πίστη στη θεραπευτική αξία του Άκη ως «πράσινη βδέλλα» εντυπωσιάζει. Γιατί το γιατροσόφι είναι επικίνδυνο. Ο ασθενής με μια αφαίμαξη μπορούσε όχι απλά να ματώσει, αλλά να αιμορραγήσει ακατάσχετα και να πεθάνει. Δεν το φοβούνται αυτό στο ΠΑΣΟΚ; Πώς και δεν ανησυχούν για το ενδεχόμενο ο Άκης Τσοχατζόπουλος, αν αποδειχθεί όντως ηθικά «μολυσμένος», να μην ήταν ο μόνος; Κάποτε ο Γιάννης Καψής, πρώην διευθυντής των Νέων και στενός συνεργάτης του Αντρέα μου είχε πει πως μόνο ο Μένιος ο Κουτσόγιωργας δεν ήταν ηθικό στοιχείο από την παλιά φρουρά των στελεχών του ΠΑΣΟΚ. Προστίθεται τώρα κι ο Άκης στη κάστα των «ανέγγιχτων»; Μόνον αυτός; Ή θα ήταν σκόπιμο να ανοίξουν τώρα και άλλες σκοτεινές υποθέσεις από το κυβερνητικό παρελθόν του ΠΑΣΟΚ για να μπει κι άλλο οξυγόνο στο πολιτικό σύστημα; Μήπως για παράδειγμα να επανεξεταστεί συμβολικά κι η αγορά της «ροζ βίλας» της οδού Αγράμπελης από τον Ανδρέα Παπανδρέου, με δάνειο (και) από τον Κάρολο Παπούλια; Ή είναι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και άλλα τοτέμ του Κινήματος πια υπεράνω κριτικής;
Με λίγα λόγια, μήπως στο ΠΑΣΟΚ έχουν βάλει όριο στο πόσο επιτρέπεται να ματώσουν; Μήπως το κυρίαρχο αφήγημα για την ίδρυση του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος, για το όραμα, τον ιδεαλισμό και την τιμιότητα του ιδρυτή του πρέπει να παραμείνει απαράλλαχτο, μια τροφή αυστηρά απαγορευμένη για τις «πράσινες βδέλλες»; Ίσως. Ίσως γι αυτό κι ο κύριος Τσοχατζόπουλος χθες στη Βουλή να μην διάβασε τα (πολλά) αποσπάσματα της ομιλίας του για το πόσο στενή ήταν η σχέση του με τον ίδιο τον Ανδρέα. «Τη δική μου συμβολή και το δικό μου ιστορικό αποτύπωμα στη δημιουργία και τη νικηφόρα πορεία του ΠΑΣΟΚ κανείς δεν μπορεί να διαγράψει», παρέλειψε τελικά να μας πει. Έχει δίκιο το ιστορικό στέλεχος. Δεν μπορείς να διαγράψεις τον Άκη χωρίς να διαγράψεις και ολόκληρη την ιστορία του ΠΑΣΟΚ, όπως τουλάχιστον «βολικά» μας την είπαν…
